بررسی منحنی کوزنتس زیست‌محیطی برای انتشار گاز n2o در ایران با مدل ardl

زمینه و هدف: تغییرات اقلیمی، همچون افزایش گاز گلخانه‌ای خطرناک n2o، همواره با پیامدهای اقتصادی و توسعه‌ای مختلف همراه است. منحنی کوزنتس زیست‌محیطی بیان می‌دارد که افزایش انتشار گازهای گلخانه‌ای تا توسعه‌یافتگی یک کشور، با سطح تولید آن کشور رابطه‌ای مستقیم و پس از توسعه‌یافتگی، رابطه‌ای معکوس دارد. هدف از این مطالعه، بررسی منحنی کوزنتس زیست‌محیطی برای انتشار گاز گلخانه‌ای n2o در کشور ایران است.روش بررسی:‌ روش پاسخگویی به مساله مزبور، کمّی و از طریق تحلیل اقتصاد‌سنجی داده‌های سری‌زمانی در بازه زمانی 1960 الی 2017 بوده و از مدل خود توضیح با وقفه‌های گسترده (ardl) جهت بررسی و تحلیل متغیرها استفاده شده است.یافته‌ها: نتایج مدل پویا به ما نشان می‌دهد که مساحت زمین‌های تحت کشت تاثیری منفی و تولید ناخلص داخلی (gdp) و صادرات، تاثیری مثبت بر انتشار n2o دارند. همچنین gdp2‌ علامتی مخالف جذر خودش دارد و رابطه درجه دوم معکوس برقرار است. در نتیجه فرض وجود منحنی کوزنتس در ایران رد نمی‌شود.بحث و نتیجه‌گیری: نقطه حداکثری نمودار برای کشور ایران بر حسب تولید ناخالص داخلی سرانه، رقمی حدود 7500 دلار خواهد بود. بنابراین اگر از این میزان جلوتر برویم، میزان انتشار n2o کاهش پیدا خواهد کرد. در حال حاضر میزان تولید ناخالص داخلی سرانه کشور حدود 6900 دلار است و در مسیر صعودی منحنی کوزنتس قرار داریم. در نتیجه کاهش انتشار n2o بر رشد ایران تاثیری منفی خواهد داشت. بدین ترتیب، انجام برخی از سیاست‌ها برای کاهش میزان انتشار این گاز گلخانه‌ای بدون عواقب عمده در بخش‌های مختلف اقتصادی امکان پذیر نیست.

Investigation of Environmental Kuznets Curve for N2O Gas Emissions in Iran by ARDL Model

Background and Objective: Climate change, such as the increase in hazardous N2O greenhouse gas, is always associated with various economic and developmental consequences. The environmental Kuznets curve indicates that the increase in greenhouse gases emissions until a country’s development is directly related to that country’s level of production and inversely related after development. The purpose of this study is to investigate the environmental Kuznets curve for N2O greenhouse gas emissions in Iran.Material and Methodology: The method of answering this problem is quantitative and through econometric analysis of time series data in the period 1960 to 2017 and the Auto Regressive Distributed Lag Model (ARDL) has been used to study and analyze variables.Findings: The results of the dynamic model show us that the area under cultivation has a negative effect and gross domestic product (GDP) and exports have a positive effect on N2O emissions. GDP2‌ also has a sign opposite to its root, and the inverse quadratic relation is established. As a result, the assumption of the Kuznets curve in Iran isn’t rejected.Discussion and Conclusion: The maximum point of the chart for Iran in terms of GDP per capita will be around $7,500. Therefore, if we go beyond this amount, N2O emissions will decrease. At present, the country’s GDP per capita is about $6,900 and we are on the upward trajectory of the Kuznets Curve. As a result, reducing N2O emissions will have a negative impact on Iran’s growth. Thus, it isn’t possible to implement some policies to reduce these greenhouse gas emissions without major consequences in various sectors of the economy.