واکاوی پایداری محلات شهری با تاکید بر کیفیت محیط در جغرافیای قدیم تهران (نمونه موردی: محله سنگلج)

زمینه و هدف: امروزه، در ادبیات برنامه‌ریزی شهری، برای سنجش میزان مطلوبیت عملکردهای شهری، وضعیت پایداری مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. به دلیل بی‌توجهی به نقش مراکز قدیمی در ارتقای هویت اجتماعی، اقتصادی، کالبدی شهری؛ مشکلات و مسائل شهری به‌صورت شدیدتری ظاهرشده‌اند. هدف اصلی از مقاله حاضر ارزیابی روابط بین مولفه های پایداری و میزان تاثیرگذاری این مولفه ها بر پایداری محلات شهری در جغرافیای قدیم شهر تهران است. روش بررسی: محله سنگلج به عنوان نمونه موردی انتخاب شده است.داده های پژوهش با استفاده از برداشت میدانی به دست آمده است. روش تحقیق، توصیفی-تحلیلی بوده و تحلیل داده ها به روش مدل سازی معادلات ساختاری  و نرم افزار smart pls3 انجام شده است . یافته ها: حاکی از آن است که میانگین مولفه های تبیین کننده پایداری، همچنین سهم هر یک از این مولفه ها در تبیین پایداری محله سنگلج متفاوت است؛ سرزندگی و منظر بیشترین و تناسب و دسترسی کمترین سهم را در تبیین پایداری داشته اند . بحث و نتیجه گیری: تغییر و تحولات امروزی چه به لحاظ محتوایی چه به لحاظ رویه ای تاثیر شگرفی بر میزان پایداری هر محله داشته است. در محلات قدیمی به دلیل تمرکز بر عملکرد و کلان نگری ، با یک بافت ارگانیک، یکپارچه و بسته ، متمرکز و متراکم، تناسبات همگن با میزان فضاهای باز حداقل و فضاهای سبز ضعیف تری مواجه می شویم.مشکل سنگلج عمدتا کالبدی است؛ لذا راه حل این مشکل نیز باید بیشتر بر مسائل کالبدی متمرکز باشد. در سنگلج می توانیم با یک مدیریت مناسب نسبت به اصلاح و نوسازی کالبد اقدام نماییم و میزان بهره برداری و کارایی سطح محله را افزایش دهیم؛ به عبارت دیگر لازم است برای بهبود وضعیت پایداری در این محله ، ارتقای وضعیت دسترسی و تناسب در اولویت قرار گیرد.

Analysis of Sustainability in Urban Communities According to Urban Environmental Quality in the Old Geography of Tehran, (Case Study: Sanglag)

Background and Objective: Today assessing the sustainability status is one of the best ways to measure the amount of desirability of urban Function. Due to neglection towards the role of old centers in promoting the social, economic and urban identity, the amount of urban issues and problems significantly increased and become more sever. The main purpose of this paper is to assess the relationship between sustainability components and evaluate the impact of these components on the sustainability of urban nabourhoods in the old geography of Tehran. Method: The Sanglag district was selected as the case study. Research data was obtained through field survey. The research method was descriptiveanalytic and data analysis was conducted with the use of Structural Equation Modeling and Smart Pls3 software. Findings: The findings of this study indicate that the average of sustainability component and also the contribution of each component in detrmining the sustainability of Sanglag district are different. The appropriateness and access components, has the least contribution in detrmining the sustainability of this district.   Discussion and Conclusion:  Contemporary changes, both in terms of content and procedure, have hade a significant effect on sustainability of each district. In old neighborhoods, the main focus is on the performance and macro issue consideration, and with the organic, integrated, closed, centralized, and dense context there is weaker homogeneous consistency with minimum open spaces and green spaces. In Sanglae, we can modify and renovate the district with a proper management and increase the utilization and efficiency of the neighborhood.