بررسی روابط متقابل بین انرژی‌ تجدیدپذیر- توسعه پایدار- انتشار دی‌اکسید کربن در ایران: رویکرد خودرگرسیون برداری بیزین

زمینه و هدف: با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای، توجه بیش از پیش به انرژی های تجدیدپذیر ضرورت دارد، زیرا از این طریق می توان به اهداف توسعه پایدار دست یافت. بنابراین هدف پژوهش حاضر، بررسی روابط بین انرژی های تجدیدپذیر، انتشار دی اکسید کربن و توسعه پایدار در ایران و مقایسه با انرژی های تجدید ناپذیر است. روش بررسی: در این تحقیق، روابط متقابل پویا در الگوی توسعه پایدار انرژی آلاینده دی اکسید کربن با استفاده از روش خودرگرسیون برداری بیزین (bvar) در ایران طی دوره 1980-2013 بررسی شده است. شاخص تولید ناخالص داخلی (gdp) اغلب برای بیان رشد اقتصادی و توسعه پایدار در مطالعات استفاده می شود، اما این شاخص برای ارزیابی توسعه ناکارآمد است. یکی از مهم ترین شاخص ها برای ارزیابی توسعه پایدار، شاخص پس انداز خالص تعدیل شده (gs) است. برای این منظور، در مطالعه حاضر از این شاخص به عنوان شاخص توسعه پایدار استفاده شده است. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که تاثیر ایجاد تکانه مثبت در مصرف انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر توسعه پایدار در ایران مثبت است. همچنین، شوک مثبت وارده به مصرف انرژی تجدیدپذیر و تجدید ناپذیر موجب افزایش انتشار آلاینده دی اکسید کربن (co2) به میزان متفاوت می شود. به علاوه، اثر رشد شاخص توسعه پایدار بر مصرف انرژی تجدیدپذیر مثبت و بر مصرف انرژی تجدید ناپذیر منفی است. بحث و نتیجه گیری: پیشنهاد می شود سیاست گذاران ترویج سیاست های متنوع سازی عرضه انرژی به ویژه انرژی های تجدیدپذیر را در اولویت قرار دهند.

Investigation of Interrelationship between Renewable Energy- Sustainable Development- Co2 Emmision in Iran: Bayesian VAR Approach

Background and Objective: Due to the limitation of fossil energy resources and problems caused by greenhouse gas emissions, it is essential to focus on renewable energy resources, because it can be used to achieve sustainable development goals. Thus, the purpose of this research is to investigate relations among renewable energy, CO2 emissions and sustainable development and compared to nonrenewable energy in Iran.  Method: In this study, dynamic interrelationships in the sustainable developmentenergy CO2 emissions nexus is examined by applying bayesian vector autoregression (BVAR) in Iran over the period 19802013. Gross Domestic Product (GDP) is the indicator commonly used to measure economic growth and sustainable development, but this indicator is inefficient for evaluating development. One of the most prominent alternative indicators for sustainable development is the Index of Genuine Savings (GS). For this purpose, in this study GS is used as an indicator of sustainable development. Findings: Results reveal that the impact of creating positive shock on renewable and nonrenewable energy consumption on sustainable development in Iran is positive. Also, positive shock on renewable and nonrenewable energy consumption causes an increase in CO2 emission. Moreover, the impact of an increase in sustainable development is positive on renewable energy consumption and is negative on nonrenewable energy consumption. Discussion and Conclusion: It is suggested that policy makers prioritize the promotion of energy supply diversification policies, especially renewable energy.