نکات انتقادی از عدالت زیست‌محیطی و توسعه پایدار

جامعه بین المللی بیشتر از قبل با مشکلات زیست محیطی مانند جنگل زدایی، گرم شدن زمین، آلودگی محیط زیست، انقراض گونه ها و بیابان زدایی و مشکلات دیگر مواجه شده است. توسعه جامعه بشری در طول قرن ها به گونه ای بوده که نمی تواند فقط به محیط زیست اتکا کند. در این راستا توسعه اقتصادی، علمی و تکنولوژیکی در مکان و زمان شکل می گیرد. در مسیر این توسعه بنابر دغدغه های بشری، پایداری مساله ای است که حقوق نسل های آینده را تضمین می نماید. اگرچه چارچوب های حقوق همبستگی نیز در این مسیر گام های بلندی برداشته اما شرایط مقتضی به هر نحو کفایت موضوع را نکرده است. از این رو، ماهیت مکانی و زمانی توسعه بشر باعث ایجاد نگرانی هایی در مورد حقوق بشر در برابر محیط زیست شده است. این مقاله با استفاده از تحلیل مفهومی به بررسی منتقدانه مفاهیم عدالت زیست محیطی و توسعه پایدار پرداخته است و به اثبات رسانده که توسعه با معنی و مفهوم به مضمون مواردی مثل احترام به محیط زیست و احترام به حقوقی است که بشر در برابر محیط زیست دارد. این مقاله چنین نتیجه گیری کرده که خوشبختی و سعادت جهانی فقط در جو تفاهم میان کشورها بر این مبنا که حفاظت از محیط زیست و پایداری آن به مضمون احترام به حقوق محیط زیست است، دست یافتنی می باشد. لذا یکی از پیشنهادهای این مقاله پایه گذاری تلاش های مرتبط با توسعه پایدار براساس عدالت زیست محیطی است.

Critical Notes on Environmental Justice and Sustainable Development

The international community is increasingly facing environmental problems such as deforestation, global warming, environmental pollution, species extinction and desertification, and more. The development of human society over the centuries has been such that it cannot rely solely on the environment. In this regard, economic, scientific and technological development is formed in space and time. In the course of this development, according to human concerns, sustainability is an issue that guarantees the rights of future generations. Although the frameworks of solidarity law have also taken great strides in this direction, the appropriate conditions have not been sufficient in any way. Hence, the spatial and temporal nature of human development has raised concerns about human rights and the environment. Using conceptual analysis, this article critically examines the concepts of environmental justice and sustainable development and proves that development is meaningful in terms of issues such as respect for the environment and respect for human rights against the environment. This article concludes that global happiness and prosperity can only be achieved in an atmosphere of understanding between nations on the basis that the protection of the environment and its sustainability is a matter of respect for environmental rights. Therefore, one of the suggestions of this article is to establish efforts related to sustainable development based on environmental justice.