توسعه راهکاری مکان مند برای مسیریابی بهینه خطوط Brt

زمینه و هدف: روش‌های متفاوتی تاکنون برای تعیین امتداد یا مسیریابی در سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی طراحی و ارایه‌شده‌اند. مساله مسیریابی برای سیستم‌های حمل‌ونقل عمومی شهری به‌صورت تعیین محل یا موقعیت بهینه ایستگاه‌ها و امتداد مسیر در یک شهر تعریف می‌شود.روش بررسی: طراحان در حل این مسایل با گستره‌ی بزرگی از انواع معیارها مواجه هستند که در این میان معیارهای هزینه، زمان و پوشش  از مهم‌ترین آن‌ها می باشند. در این مقاله بهینه سازی مسیریابی در منطقه‌ای از شهر تهران صورت گرفت که تعداد 9 خط اتوبوس از درون آن تردد می‌کند. در این تحقیق جهت بهینه نمودن خطوط، مبدا و مقصد هر خط بدون تغییر در نظر گرفته شد و مسیرهای اتصالی بین آن‌ها  مورد بهینه‌سازی قرا گرفت. برای انجام این عمل از 8 فاکتور (ظرفیت جاده (سطح سرویس راه los[1])، کاربری اراضی، وضعیت روسازی، عرض خط عبور، اجزا سطح مقطع راه، حوزه‌های تراکم جمعیت و طول هر لبه (arc)) انتخاب شد. بر اساس اهمیت هر فاکتور در مسیریابی وزنی به آن‌ها داده شد. پس از اجرای الگوریتم دایجسترا مسیر 5 خط اتوبوس تغییر یافت. تغییر مسیر خطوط خود باعث نیاز به مکان‌یابی ایستگاه های جدید گشت.یافته ها: پس از تعیین معیارهای مکان‌یابی و ایجاد لایه‌های دخیل، 16 ایستگاه جدید مکان‌یابی گردید. سپس به توسعه مسیرهای پیشنهادی بین ایستگاه‌های مکان‌یابی شده پرداخته شد.بحث و نتیجه گیری: یکی از مهم ترین جنبه های نوآوری این پژوهش این است که با استفاده از توانمندی های gis بتوان راهکارهایی نوین برای مکان مندی و مسیریابی بهینه خطوط brt ارایه کرد.

Development of spatiol network for optimal routing of BRT lines

Background and Objective: Numerous routing methods of public transportation systems have been designed. The main challenge of optimum routing of urban public transportation systems is defined as the determination of the optimal locations of the stations and the routh lengths in a city.Method: To address the challeng designers are confronted with a wide range of criteria, among which cost, time and coathing are the most important ones. In this paper, routing optimization for a configuration of 9 bus lines in one of the Tehran districts was implemented. In order to optimize the bus routes, the origin and destination of each line were considered fixed and the intermediate routes were optimized. Eight factors consisting of: road capacity (LOS), land use, pavement status, crossing line width, components of road cross sections, population density and length of each edge (Arc) were selected for optimization process. According to the importance of each factor for routing, a special weighting coefficient were assigned to each criteria. After implementating Dijkstra algorithm, the routes of 5 bus lines must be changed. The line direction changing subsequently caused to new stations allocation requirement.Findings: After determining the allocation criteria and creating corresponding layers, 16 new stations were allocated. Finally, the proposed routes between these stations were identified.Discussion and Conclusion: One of the most important aspects of innovation in this study is the use of GIS capabilities to provide novel solutions for optimal routing of BRT lines.