تاثیر حرارتی – ادراکی شاخص ضریب آسمان قابل رویت با توجه به جهت گیری معابر شهری(نمونه موردی : معابر شهر اصفهان)

زمینه و هدف: رشد شهرنشینی پیامدهای متعددی به همراه داشته است که از آن جمله افزایش دمای شهرها است. در نتیجه افزایش استفاده از خنک کننده های مکانیکی و مصرف  انرژی، مشکلات زیست محیطی و سلامتی از تبعات گریزناپذیر است. ضرورت استفاده از روش های تعدیل حرارت در طراحی شهرهای پایدار خصوصا تنظیم تابش دریافتی مورد تاکید است. در این راستا شاخص ضریب آسمان قابل رویت (svf) به عنوان شاخصی کمی پیشنهاد می گردد. این پژوهش به دنبال تبیین نقش این شاخص در اقلیم شهری است. از آنجا که معابر شهری بیش ترین فضاهای شهری را شامل شده و در تنظیم حرارتی شهر اهمیت دارند،  معابر در اقلیم گرم و خشک (اصفهان) در دو راستای شمالی جنوبی و شرقی غربی مورد بررسی قرار گرفته اند. روش بررسی: دو شیوه بررسی های میدانی و شبیه سازی کامپیوتری مورد استفاده قرارگرفت. برداشت میدانی در 17 معبر با عرض، محصوریت ها و میزان پوشش متنوع در تابستان 93 صورت پذیرفت. در نرم افزار envimet، 5 گونه سازمان دهی گیاهی در سه محصوریت 1، 1.2 و 1.4 شبیه سازی شد تا  svf به تفکیک گیاهی و کالبدی بررسی گردد. سه مرحله جمع آوری داده، محاسبه svf ( در برداشت های میدانی با محاسبه (rayman، همگن سازی داده ها و در نهایت تحلیل آماری و منطقی در هر دو شیوه انجام شد. یافته ها: حداقل ضریب آسمان قابل رویت مطلوب برای اصفهان 0.6 است که می تواند با گیاه و یا ساختمان ایجاد شود. از طرف دیگر موثر ترین ضریب در کاهش دما ضریب های کم تر از 0.2 می باشند، بنابراین وجود ساباط ها با svf در حدود صفر در این اقلیم تمهید سنتی هوشمندانه ای بوده است. بحث و نتیجه گیری: از نتایج این پژوهش تاثیر مستقیم و بیش تر svf بر دمای تابش، دمای سطح، دمای بیولوژیک ، احساس حرارتی و در مقایسه با دمای هوا می باشد. که مبین ناکارا بودن دمای هوا به عنوان تنها متغیر بررسی تعدیل حرارت شهرهاست. تاثیر این شاخص در معابر شرقی غربی بیش تر از شمالی جنوبی بوده و تعدیل حرارتی با شیوه کالبدی ( افزایش تراکم و ارتفاع کالبد پیرامون معابر) در معابر شمالی جنوبی و استفاده از پوشش سبز سایه انداز در معابر شرقی غربی کارا ترین اثر را در تعدیل حرارت دارند.

The heating and feeling effect of Sky View Factor (SVF) based on the direction of urban streets (Case study: Isfahan streets)

Background and Objective: Growing urbanization has different consequences which one of them is increasing the temperature of cities thus, more usage of mechanical aircondition, more energy consumption and environmental and health consequences are inevitable. The necessity of thermal mitigating methods in designing sustainable cities, especially by adjusting received radiation, has been emphasized. Therefore, Sky View Factor (SVF) as a quantitative index has been proposed.  Considering the fact that, urban streets have the largest area among other urban spaces and play an important role in thermal comfort in cities, streets in hot and dry climate (Isfahan) in two directions of NS and EW were selected. Method: In this study, field studies and simulation have been applied. Field study has been conducted in 17 streets with different width, closeness and green coverage, in summer 2014.. In ENVImet  5 green arrangements in 3 closeness scale (1, 1/2, ¼) were simulated to investigate green and physical SVF separately. Data gathering, calculating SVF (Rayman has been applied in field study), homogenizing data and statistical and logical analysis between variations, in the procedure applied in both methods. Findings: The minimum SVF, which is effective to heat mitigation in Isfahan, is 0.6, which can be greenery or buildings. In addition, the most effective SVF is less than 0.2. As a result, Sabat with SVF equals to zero have been a traditional smart choice in this climate. Discussion and Conclusion: Finally, the results indicate a relatively high accuracy of three methods in estimating the transmission potential for land use and land cover changes, but according to the kappa coefficients, the accuracy of Similarity Weighted Instance based Learning method more than the other two methods.