دستیابی زیستی جیوه در رسوبات خوریات پتروشیمی و جعفری، بندر امام

زمینه و هدف: باتوجه به تحرک جیوه و سمیت بالای آن و توانایی تجمع آن در زنجیره غذایی، آگاهی از سطوح جیوه در بخش های مختلف محیط زیستی برای درک و پیش بینی در معرض قرارگیری انسانی و ارزیابی خطر اکولوژیکی جیوه ضروری است. پژوهش حاضر با هدف تعیین غلظت کل و دست یابی زیستی فلز سنگین جیوه در رسوب خورهای پتروشیمی و جعفری صورت پذیرفت.روش بررسی: تعداد 27 نمونه رسوب از خورهای پتروشیمی و جعفری برداشت شد. پس از هضم نمونه ها،  محتوی جیوه آن ها با استفاده از دستگاه آنالیز جیوه اندازه گیری شد. استخراج ترتیبی رسوبات با روش bcr انجام شد.یافته ها: داده های غلظت کل جیوه مورد مطالعه در نمونه های رسوب با حداقل 2.19 میلی گرم بر لیتر در ایستگاه 28 و حداکثر 45.71 میلی گرم بر لیتر در ایستگاه 19 و با میانگین 9.23 میلی گرم بر لیتر، نشان می دهد که رسوبات منطقه نسبت به این عنصر آلوده است. هم چنین میزان جیوه موجود در رسوبات منطقه از حد استانداردهای بین المللی noaa بیش تر بود. فرم های شیمیایی جیوه با استفاده از روش استخراج ترتیبی  در نمونه های رسوب نشان داد که به ترتیب 5.10 درصد، 5.57 درصد، 15.51 درصد، 45.79 درصد جیوه به ترتیب در بخش تبادل پذیر، کاهنده، اکساینده و فاز باقی مانده است.بحث و نتیجه گیری:  بخش اعظم فلز جیوه با بخش غیر تبادل پذیر همراه می باشد و نمی تواند تحت شرایط فیزیکوشیمیایی حاکم (ph قلیایی) بین آب و رسوب مبادله شوند. فلزاتی که در بخش تبادل پذیر قرار می گیرند به علت داشتن پیوندهای الکترواستاتیک ضعیف به راحتی تحت تاثیر فرایندهای تبادل یونی(جذب/ واجذب) قرار می گیرند. مقادیر بالای جیوه ی به  ایستگاه های نزدیک به خروجی پساب واحد کلروآلکالی تعلق داشت که با افزایش فاصله از این ایستگاه ها ، مقدار جیوه کل در رسوبات نسبت به مناطق نزدیک به ساحل، کاهش می یابد. بنابراین جیوه ی تجمع یافته در رسوبات نزدیک به ساحل، از این منابع منشا گرفته و سطح آلودگی فلز سنگین جیوه در رسوبات به شدت وابسته به این منابع است.

The study of mercury bioavailability in sediments of petrochemical and Jafari, Bandar Imam Creeks

Background and Objective: Due to high mobility and toxicity of mercury in environment and also high accumulation of mercury in food chain, it is important to understand and predict human exposure and ecological risk assessment of mercury.  The purpose of this study was to investigate the total concentration of mercury and it’s bioavailabilty in sediment of Petrochemical and Ja’fari creeks.Method: In the present study, 27 sediment samples were collected from the sampling sites. Digestion was employed in sample digestion followed by analysis using MOOPAM. samples were analyzed and determined for mercury concentrations by Mercury Analyzer model VM3000 MERCURY VAPOR MONITOR. Sediments were further investigated for mercury fractions using a three step sequential extraction procedure of BCR.Findings: The concentrations of THg in sediment samples with a minimum of 2.19 and maximum of 45.71 and average of 23.9 milligram per liter show that area is contaminated with mercury according to the National Oceanographic and Atmospheric Administration standard.Discussion and Conclusion: The sequential extraction procedure showed that most Hg in the sediments was largely bound un exchanable phases. Therefore it can not be exchanged between water and sediment under the physicochemical conditions with alkaline pH. The mercury which bound to exchanagble phase can easily desorb and adsorb by sediments. High content of mercury was in station close to chloralkaline factory and with distance, Hg concentration was decreased.