مدل‌سازی کریدور احتمالی پلنگ ایرانی (panthera pardus saxicolor) بین دو زیست‌گاه پناه‌گاه حیات وحش خوش ییلاق و پارک ملی گلستان با روش کریدور حداقل هزینه

زمینه و هدف: حفظ و بازگرداندن ارتباط بخش های مختلف سیمای سرزمین نیازمند مدل های ارتباطی و شاخص هایی است که قابل اعتماد و کارآمد باشند. لکه لکه شدگی زیست گاه فرآیند پویایی است که باعث تغییر الگوی زیست گاه در سیمای سرزمین می شود و به طور کلی تکه تکه شدگی پوشش گیاهی و زیستگاه و جدا شدن آن ها از قطعات بزرگ تر را توصیف می کند. مدل سازی حداقل هزینه یک روش مورد استفاده برای تعیین کریدور احتمالی بین تکه های جداشده ی زیست گاه است. روش بررسی: هدف این مطالعه شناسایی زیست گاه های مطلوب برای پلنگ ایرانی (panthera pardus saxicolor) در پارک ملی گلستان و پناه گاه حیات وحش خوش ییلاق و محدوده ی بین این دو زیست گاه است، با توجه به این که این دو زیست گاه تقریبا نزدیک به هم قرار گرفته اند، اتصال آن ها به منظور حرکت ایمن و در عین حال مصرف حداقل انرژی توسط حیوان نقش بسیار مهمی در جریان ژنی و جلوگیری از انزوای ژنتیکی گونه دارد. یافته ها: در ابتدا مطلوبیت زیست گاه گونه در منطقه ی مورد پژوهش با روش تحلیل عاملی آشیان بوم شناختی و نرم افزار بایومپر مورد بررسی قرار گرفت. لایه های اطلاعاتی مورد استفاده به عنوان متغیرهای موثر بر حضور گونه شامل ارتفاع، شیب، شاخص پوشش گیاهی (ndvi)، فاصله از جاده ها، فاصله از روستاها، چشمه ها و رودخانه ها بوده است. سپس در ادامه ی این پژوهش بررسی احتمال وجود کریدور بین دو زیستگاه با روش کریدور حداقل هزینه مورد بررسی قرار گرفت بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از نقشه ی کریدور احتمالی نشان داد که بخش های شمالی پناه گاه حیات وحش خوش ییلاق و جنوب پارک ملی گلستان کوتاه ترین و امن ترین مکان برای جابه جایی حیوان است. حفاظت از این نواحی مهم از اهمیت به سزایی برخوردار است. زیرا بهترین کریدورهایی که پلنگ می تواند از طریق آن بین دو زیست گاه جابه جا شود، در این بخش قرارگرفته است.

Modeling potential corridors for the Persian Leopard (Pantera pardus saxicolor) between the two habitats of Khoshyeilagh wildlife refuge and Golestan National Park based on the leastcost path analysis

Background and Objective: The restoration and maintenance of landscape connectivity and integration of its elements require reliable and efficient communication models and indicators. Habitat fragmentation is a dynamic process that leads to major changes in the pattern of habitat in a landscape. It describes, generally, the fragmentation and division of vegetation cover and habitat into smaller remnants. Modeling based on the leastcost path analysis is a method used to identify the potential corridors among the isolated habitat patches. Method: This study aims to locate suitable habitats for the Persian Leopard (Panthera pardus saxicolor) in Golestan National Park and Khoshyeilagh Wildlife refuge and the area between these habitats. Given the close proximity of these habitats, their connectivity for the safe movement and energy consumption minimization of the Persian Leopard has vital role in gene flow and prevention of genetic isolation of the species. Findings: The habitat suitability for the Persian Leopard in the study area was analyzed using the ecological niche factor and biomapper software. The data layers used as effective variables in the presence of the species are: elevation, slope, vegetation index (NDVI), distance from roads, distance from villages, streams, and rivers. Discussion and Conclusion: The possibility of corridor existence between the two habitats was studied by the leastcost path analysis. The results of probable map corridors proved that the northern parts of Khoshyeilagh wildlife refuge and the southern parts of Golestan National Park are the shortest and the safest pathways for the species movement. Conservation of these regions is of high importance, because the best route through which the leopard can move between the two habitats are located in these sections.