برآورد ظرفیت برد تفرجی در منطقه جنگلی برنجگان استان چهارمحال و بختیاری

زمینه و هدف: گردشگری فرآیندی است که از دیرباز به شکل‌های مختلف، به منظور رفع نیارهای تفریحی انسان مورد استفاده بوده است. فشار روز افزون انسان به تفرجگاه های برون و درون شهری می تواند دلیلی بر این مدعا باشد. بدیهی است در چنین شرایطی، حفظ تمامیت این منابع و تضمین توسعه پایدار در آن ها و همچنین ارایه حد قابل قبولی از کیفیت تفرجی به مراجعه کنندگان، درراستای رعایت ظرفیت برد محیط، ضروی است. از این رو هدف از انجام این تحقیق بررسی ظرفیت برد تفرجی منطقه جنگلی برنجگان در استان چهارمحال و بختیاری می باشد. روش بررسی: تعیین ظرفیت برد منطقه مورد پژوهش با استفاده از دستورالعمل ارایه شده توسط اتحادیه جهانی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی انجام شد. با تعیین عوامل محدودکننده در منطقه و در نظر گرفتن تاثیر آن‌ها بر ظرفیت برد فیزیکی، ظرفیت برد واقعی منطقه در محدوده تفرج متمرکز تعیین شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که از 480 هکتار کل مساحت منطقه، مساحت مناسب جهت پذیرش گردشگر در محدوده تفرج متمرکز در تفرجگاه جنگلی برنجگان 1/6 هکتار است. پس از تعیین مساحت مناسب جهت پذیرش گردشگر، عوامل محدودکننده منطقه تعیین و با دخالت دادن آن در میزان ظرفیت برد فیزیکی، عدد ظرفیت برد واقعی محاسبه شد و لذا ظرفیت برد فیزیکی  10457 نفر در روز، 3816857 نفر در سال و ظرفیت برد واقعی 911 نفر در روز و 112053 نفر در سال محاسبه گردید. بحث و نتیجه گیری: ظرفیت برد واقعی به مراتب کم تر از ظرفیت برد فیزیکی منطقه بود به گونه ای که تعدد فاکتورهای محدود کننده در منطقه می تواند اثر مستقیمی را بر روی ظرفیت برد واقعی داشته باشد و با افزایش عوامل محدود کننده، مقدار آن کاهش می یابد.

Estimating the Outdoor Recreation Carrying Capacity in Berenjegan Forest, ChaharmahaloBakhtiary Province

Background and Objective: Tourism is a process with different forms for providing human recreation needs. The increasing critical pressure on urban and near urban regions can be the reason for this statement. In such condition, providing a master schedule at the national scale for each special regional condition is vital. Thus, natural resources conservation to ensure the sustainable development and to provide optimal quality for tourism services would be possible by paying attention to the carrying capacity. The aim of this study was to determine the carrying capacity of Berenjegan forest region in ChaharmahaloBakhtiari province. Method: The instructions provided by the International Union for conservation of nature have been used to determine the carrying capacity of the study area. The appropriate sites with the capacity of concentrated tourist attraction were pidentified to determine the physical carrying capacity. Then real carrying capacity in the concentrated recreation site was specified by determining the restricted factors in the region, as well as considering the related effect on the physical carrying capacity. Finding: Results of this study showed that the area of suitable site for tourists reception in Berenjegan forest region was 6.1 ha from 480 ha. Real value of the physical carrying capacity was calculated. The physical carrying capacity was 10457 individuals per day, 3816856 per year, while the real carrying capacity was 911individuals per day and 112053 per year. Discussion and Conclusion: Real carrying capacity was less than the physical carrying capacity so that the number of limiting factors in the region could affect the real carrying capacity directly and it was decreased with the increase of limiting factors.