خوانش مولفه‌های مکان در طراحی محیط شهری (نمونه موردی: میدان‌های تاریخی نقش‌جهان، گنجعلی خان، دل‌کمپو و گراند ِپلیس)

زمینه و هدف: پ‍ژوهش حاضر با هدف بررسی الگو ها و ویژگی های کالبدی، عملکردی، معنایی و زیست محیطی میدان – مکان های موفق گذشته موفق گذشته به منظور به دست آوردن ایده های طراحی و  ارتقا کیفیت محیطی میدان های آشفته امروزی شکل گرفته است چراکه در حال حاضر میدان های شهری مفهوم گذشته خود را از دست داده و به فلکه هایی که عمدتا گره های ترافیکی هستند تبدیل شده اند. روش بررسی: در این نوشتار با استفاده از روش های تحقیق توصیفی – تحلیلی و تطبیقی، به خوانش ویژگی های مولفه های مکان در میدان های تاریخی پرداخته شده و رهنمود هایی بر اساس این ویژگی ها و بر محور مولفه های مکان برای طراحی میدان های امروزی ارائه شده است. به این منظور مفاهیمی چون مکان، مولفه های مکان در طراحی محیط شهری، میدان به مثابه مکان عمومی موفق شهری، گونه شناسی میدان های شهری، قانونمندی های حاکم بر طراحی میدان ها مورد مداقه قرار گرفته و ویژگی ها و خصوصیات میدان – مکان های موفقی چون میدان نقش جهان اصفهان، میدان گنجعلی خان کرمان، میدان دل کمپو سینا و میدان گراند ِپلیس بلژیک در قالب مولفه های مکان بررسی و تحلیل شده است. یافته‌ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که میدان ها به واسطه برخورداری از گونه ها و اشکال مختلف و بهره مندی از طیف وسیعی از کیفیت های کالبدی، عملکردی و معنایی، توان بیشتری برای تبدیل شدن به یک مکان عمومی موفق را دارند. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از تحقیق حاکی از آن است که ویژگی هایی که در پس آثار ماندگار گذشته وجود دارند که می توان  با بازخوانی، باز آفرینی و کار بست آنها در طراحی میدان های جدید، به خلق مکان های عمومی زنده، پویا و موفق همت ورزید. این ویژگی ها در قالب مولفه های مکان شامل فرم، معنا و تصورات، فعالیت و اکوسیستم خلاصه می گردند.