شبیه‌سازی برخورد نانوذره‌ غبار با دیواره‌ گرافیتی با استفاده از کد لمپس

در این پژوهشبرخورد نانوذره غبار با دیوار گرافیتیبا استفاده از کد لمپس، که اساس آن روش دینامیک مولکولی است، شبیه سازی شده است.ذرات غبار بر اساس سازوکار تولیدشان در توکامک‌ها، شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دارند. در این کار دو نوع دانه غبار درنظر گرفته شده است: ابتدا نانوذره تنگستن کروی‌شکل و سپس نانوذره ای از جنس گرافیت و با هندسه‌ پولکی‌ شکل که با دیواره‌ای گرافیتی برخورد می‌کنند. در دستگاه گداخت، یون ها، اتم ها و مولکول های هیدروژن با دانه غبار برخورد می کنند و گشتاور تصادفی ایجاد می کنند که منجر به تغییرات کوچکی در اندازه حرکت زاویه ای دانه می شود. بنابراین در شبیه‌سازی علاوه‌بر سرعت انتقالی، چرخش غبار حول محور تقارنش نیز درنظر گرفته شده و برای چنین نانوذراتی، آستانه‌ سرعت که منجر به تخریب سطح می‌شود برآورد شده است. نتایج نشان می‌دهند که برخلاف نانوذره‌ تنگستن، دانه‌های گرافیتی نقش مهمی در تخریب سطوح گرافیتی ندارند بلکه با توجه سرعت برخورد، ممکن است روی سطح بچسبند و یا تخریب شده و به محیط بازگردند.

Simulation of collision of dust nanoparticles with graphite wall using LAMMPS code

In the present work, we have simulated the collision of dust nanoparticles with graphite wall using LAMMPS code, based on the molecular dynamics method. Dust particles have different shapes and sizes depending on their production mechanism in Tokamaks. In this work, two types of dust grains have been considered: a spherical tungsten nanoparticle and a graphite nanoparticle with an oblate geometry that collides with a graphite wall. In the fusion device, ions, hydrogen atoms, and molecules collide with the dust grain and create stochastic torques, leading to minor variations in the angular momentum of the grain. Therefore, in the simulations, the dust rotation around its symmetry axis has also been considered in addition to the transfer velocity. For such nanoparticles, the threshold speed of nanoparticles that leads to surface damage has been estimated. The results show that, unlike tungsten nanoparticles, graphite grains do not play a significant role in the degradation of the graphite surfaces. Still, due to the speed of the collision, they may either stick to the surface or be damaged and return to the environment.