بررسی اثر غلظت و اندازه‌ی نانوسیال آب/ آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی در راکتور هسته‌ای 1000vver با مجتمع‌های سوخت حلقوی با استفاده از شبکه‌های عصبی مصنوعی

امروزه برای بهبود راندمان نیروگاه‌ های هسته‌ای، پژوهش های زیادی از جمله استفاده از میله ی سوخت حلقوی با قابلیت خنک‌‌شوندگی از داخل و خارج که مزایای فراوانی در بهبود ویژگی های انتقال حرارت دارد صورت گرفته است. هم چنین برخی مطالعات نشان داده است که استفاده از ذرات نانو در سیال خنک‌کننده منجر به بهبود خواص حرارتی سیال می شود. استفاده از کدهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی به منظور بررسی اثر نانوسیالات در راکتورهای هسته‌ ای، نیازمند شبیه‌ سازی های پیچیده، دقیق و صرف هزینه های اقتصادی و زمان زیاد است. در این مقاله تاثیر درصدهای حجمی و اندازه ی نانو ذره ی آلومینا بر پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی راکتور 1000vver با استفاده از یک شبکه ی عصبی مناسب بررسی می شود. نتایج حاصل، نشان دهنده ی این مطلب است که شبکه ی عصبی آموزش داده شده، هم گرایی مناسب و دقت کافی در تعیین پارامترهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی دارد. با استفاده از شبکه ی عصبی ارائه شده، می توان پارامترهای اساسی یک راکتور را بدون استفاده از کدها و نرم افزارهای نوترونیکی و ترموهیدرولیکی تعیین کرد که  باعث صرفه جویی زمانی می‌ شود.