ارتقاء ایمنی راکتور تحقیقاتی تهران با سیستم خاموشی دوم

مقوله ی ایمنی و دسته بندی مرتبط با آن، از مسائل مهم در همه‌ ی زمینه‌ های صنعت هسته‌ ای، و به ویژه راکتورهای هسته ای است. از جمله مهم‌ترین جنبه ی ایمنی در راکتورهای هسته‌ ای، وجود سیستم های خاموشی است که هر راکتور حداقل یکی از آن‌ها را دارد. یکی از قابلیت‌ هایی که می‌ تواند ایمنی یک راکتور هسته‌ ای را بالا ببرد اضافه کردن یک سیستم خاموشی دیگر به آن است. برای انجام هر تغییری مثل طراحی و جا نمایی سیستم خاموشی دوم در راکتور، توجه به ویژگی های خاص هر راکتور و معیارهای مبنای طراحی از جمله افزونگی، تنوع، استقلال، معیارهای تک نقص و حالت خود ایمن، ضروری است. یک سیستم خاموشی دوم برمبنای تزریق جاذب نوترون برای راکتور تحقیقاتی تهران با توجه به معیارها و الزامات مربوط به این راکتور طراحی شده است. طرح پیشنهاد شده اعتمادپذیری بالایی دارد که توانایی براورده کردن مهم‌ ترین شرط طراحی، یعنی داشتن راکتیویته ی منفی مورد نیاز را داشته باشد. علاوه بر این بتواند راکتور را در بازه ی زمانی مشخص، با حاشیه‌ ی ایمنی لازم و برای مدت زمان مورد نیاز زیر بحرانی کند. محاسبات و شبیه‌ سازی ها با استفاده از کد محاسباتی mcnpx انجام شده است. این طرح اندکی اثر منفی روی مشخصه های مختلف قلب دارد که با بهینه‌ سازی ساختار طراحی شده، آثار منفی ناشی از به کارگیری سیستم خاموشی دوم کمینه شده است.