بررسی رابطه بین شاخص‌های توسعه سیاسی و گرایش به سمت اسلام افراطی در آسیای مرکزی (مطالعه موردی: گرایش به گروه داعش)

مقاله حاضر که درصدد بررسی رابطه بین شاخص‌های توسعه سیاسی و گرایش به سمت اسلام افراطی در آسیای مرکزی است، پس از ارایه رویکردهای نظری، در جهت تبیین نظری موضوع با استفاده از روش کمی و از نوع تحلیل ثانویه و با رجوع به آمار و ارقام شاخص های توسعه سیاسیِ منتشرشده در سایت موسسه مطالعات بین‌الملل فنلاند (2015)، مرتبط با کشورهای آسیای مرکزی مورد بررسی (پنج کشور مشترک‌المنافع قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، قرقیزستان و تاجیکستان)، داده‌های پژوهش استخراج شده و ضمن انطباق رتبه جهانی شاخص‌ها در میان پنج کشور مورد بررسی، داده‌ها در دو بخش تحلیل توصیفی و تحلیل استنباطی مورد آزمون و تحلیل قرارگرفته اند. یافته های تحقیق در بخش تحلیل توصیفی نشان داد که از میان پنج کشور مورد بررسی، کشورهای ازبکستان با 35.7 درصد، ترکمنستان با 25.7 درصد، قزاقستان با 17.9 درصد، تاجیکستان با 13.6 درصد و قرقیزستان با 7.1 درصد به ترتیب بیش ترین تا کم ترین تعداد جنگ جو را در گروه داعش داشتند. هم چنین، کشورهای قرقیزستان و قزاقستان دارای بهترین رتبه شاخص‌های توسعه سیاسی و کشور ازبکستان و ترکمنستان دارای بدترین رتبه شاخص‌های توسعه سیاسی در میان پنج کشور مشترک‌المنافع موردبررسی هستند. کشور تاجیکستان دارای رتبه بینابین بوده است. یافته‌های تحقیق در بخش تحلیل استنباطی و در قسمت تحلیل مقایسه‌ای نشان داد که تفاوت معناداری در سطح خطای 0.01 بین شاخص‌های توسعه سیاسی کشورهای مشترک‌المنافع عضو گروه داعش بر اساس آزمونکروسکال والیس وجود دارد. یافته‌های تحقیق در بخش تحلیل استنباطی و در قسمت تحلیل دومتغیره نشان داد که رابطه معناداری در سطح خطای 0.01 بین شاخص‌های توسعه سیاسی کشورهای مشترک‌المنافع مورد بررسی و گرایش به گروه داعش مشاهده‌ شده است. در این میان، شاخص‌های حکومت قانون و آزادی رسانه، به ترتیب بیش ترین میزان هم بستگی را نسبت به سایر شاخص‌های توسعه سیاسی در گرایش شهروندان به گروه داعش نشان دادند.