تحلیل سیاست امریکا در قبال برنامه هسته ای پاکستان از منظر نوواقع گرایی و سازه انگاری
|
|
|
|
|
نویسنده
|
برزگر کیهان ,محمودی زهرا
|
منبع
|
رهيافت هاي سياسي و بين المللي - 1393 - دوره : 6 - شماره : 2 - صفحه:120 -148
|
|
|
چکیده
|
این پژوهش به بررسی عوامل تاثیرگذار بر شکل گیری سیاست امریکا در قبال برنامه ی هسته ای پاکستان می پردازد. برنامه ی هسته ای پاکستان، به عنوان یکی از بحران خیزترین کشورهای جهان، از مهم ترین موضوعات در باب مسائل هسته ای است که امریکا نیز سیاست عدم اقدام قاطعانه و پرهیز از اعمال فشارهای شدید و غیرقابل تحمل را در قبال آن اتخاذ نموده است. فرضیه ی نوشتار حاضر این است که سیاست امریکا در قبال برنامه ی هسته ای پاکستان از متغیرهای ساختار مادی، یعنی ویژگی های مرتبط با ساختار نظام بین الملل و ساختار غیرمادی، یعنی هویت جمعی و اجتماعی نشات می گیرد. نویسندگان مقاله برای آزمون فرضیه، ضمن به کارگیری نظریه نوواقع گرایی، به تعریف دو متغیر هویت جمعی و اجتماعیِ نظریه ی سازه انگاری می پردازند و نتیجه گیری می کنند که امریکا، در چارچوب متغیرهای ساختار مادی در نظریه ی نوواقع گرایی، نظیر سد نفوذ کمونیسم، بازدارندگی هسته ای، موازنه قوا، مبارزه با تروریسم و ...، و هم چنین به سبب وجود نوعی هویت رقابت آمیز (وضعیت لاکی) به عنوان برآیند برداشت هویت جمعی و اجتماعی واشنگتن و اسلام آباد در قالب متغیرهای ساختار غیرمادی در نظریه سازه انگاری، سیاست عدم مخالفت قاطعانه را در قبال برنامه ی هسته ای پاکستان در پیش گرفته است.
|
کلیدواژه
|
برنامه ی هسته ای پاکستان، ساختار مادی ،امریکا ،ساختار غیرمادی، هند، بازدارندگی، مبارزه علیه تروریسم، هویت جمعی و اجتماعی.
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
zahramahmoodi61@gmail.com
|
|
|
|
|