ساختارهای مادی و معرفتی تاثیرگذار بر روابط ایران و عربستان سعودی در دوران پهلوی (با تاکید بر دهه های 1950 تا 1970 میلادی)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ذاکریان مهدی ,علیخانی مهدی
|
|
منبع
|
رهيافت هاي سياسي و بين المللي - 1393 - دوره : 6 - شماره : 2 - صفحه:93 -119
|
|
چکیده
|
ایران و عربستان سعودی از آغاز شکل گیری روابط، مناسبات پرفراز و نشیبی را تجربه کرده اند. این نوسان در روابط هم در دوران پهلوی و هم در دوران جمهوری اسلامی به چشم می خورد. این مقاله عوامل موثر بر روابط ایران و عربستان در دوران پهلوی و پیامدهای این عوامل برای این روابط را مورد سوال قرار داده است، و این پاسخ اولیه را مطرح می کند که به رغم رقابت های منطقه ای و ژئوپلتیکی ایران و عربستان در این دوره، همپوشانی نسبی هویتی و مواجهه با تهدیدات هویتی مشترک در سطح منطقه ای و بین المللی در کنار الزامات ساختاری نظام بین الملل، به همکاری دو کشور منجر گردید. به عبارت دیگر، در ساختار آنارشیک نظام بین الملل دوقطبی، ایران و عربستان سعودی بر اساس ساختار اجتماعی میان «خود»، از یکدیگر به عنوان «دوست» برداشت نموده و بر این اساس روابط میان خود را سامان دادند. در این مقاله از روش توصیفی-تحلیلی و دو رویکرد اجتماعی و مادی برای انجام تحقیق استفاده شده است.
|
|
کلیدواژه
|
روابط ایران و عربستان سعودی، ژئوپلتیک، هویت، سازه انگاری، نوواقع گرایی
|
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, گروه روابط بین الملل, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
alikhanimail@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|