تاثیرپذیری نواورآسیاگرایی روسی از محافظه کاری انقلابی آلمان بررسی موردی: رابطه آراء الکساندر دوگین و کارل اشمیت

کارل اشمیت و الکساندر دوگین دو متفکر دولت گرا به شمار می روند که با ایجاد سنتزی ملی به دنبال تثبیت دولت و تقویت ِ از ملی گرایی و دیانت و برساختن نوعی الهیات سیاسی قدرت ملی هستند. هر دو باور دارند که فرد باید در سازه ای به نام «ملت» معنا یابد. این سازه (ملت)تنها زمانی می تواند بر سرنوشت خود حاکم شود که بر اساس ویژگی های خویشتن، مرز میان «ما» و «دیگری» را ترسیم کند و با تکیه بر دولتی قدرتمند، از این مرز که همان مرزی سیاسی و حاکمیتی است، با تمام وجود دفاع کند. مسئله اصلی این مقاله تبیین چگونگی بازخوانی مفاهیم «محافظه کاری انقلابی آلمان» توسط الکساندر دوگین و گذار از یک نظریه دولت به یک مکتب ژئوپلیتیکی است. در همین زمینه این پرسش قابل طرح است که:« نواوراسیاگرایی روسی در حوزه مفاهیم بنیادین، چه تاثیری از محافظه کاری انقلابی آلمان پذیرفته است؟» فرضیه پژوهش از این قرار است که: «الکساندر دوگین به عنوان نماینده نواوراسیاگرایی با وام گرفتن مفاهیم «دولت»، «حاکمیت» و «امر سیاسی» از متفکر محافظه کار انقلابی آلمانی کارل اشمیت و ترکیب و آن با الزام های ژئواستراتژیک روسیه در دوران انحطاط و ضعف این کشور پس از فروپاشی شوروی، یک مکتب ژئوپلیتیکی ضدلیبرال برساخته که هدف آن تحکیم پایه های دولت ملت روسیه با تکیه بر خاص بودگی ها و ویژگی های منحصر به فرد این کشور است.» این مقاله با بهره گیری از رهیافت تاریخی اسکینر، «بحران دولت» در روسیه و آلمان را به عنوان مهمترین عامل زمینه ای پیونددهنده میان این دو سامانه مفهومی معرفی می کند. رهیافت اصلی این مقاله، تاکید بر نقش اساسی «بحران دولت» در ایجاد نظریه ها و ایدئولوژی های محافظه کار- انقلابی است.

Influence of German Revolutionary Conservatism on New Eurasianism, the Relation between Carl Schmitt and Alexander Dugin

Carl Schmitt and Alexander Dugin are considered statist thinkers who synthesized nationalism and religiosity in order to construct a national political theology to consolidate the state and empower national strength. They both believe that the individual must derive meaning from the construct of «nation». This construct (nation) can only achieve sovereignty when, based on its distinct characteristics, it creates a border between «us» and «them» and, relying upon a powerful state, to protect this political and sovereign border by all means. Alexander Dugin has borrowed the fundamental concepts of Carl Schmitt›s philosophy, the German conservative thinker, and he has mixed it with the geopolitical needs of Russia in its era of decline and weakness after the dissolution of the Soviet Union. Thus he has constructed a geopolitical antiliberal school of thought which aims to consolidate the Russian nationstate by emphasizing upon its unique and sui generis characteristics. Russian NeoEurasianism, as understood by Dugin, is heavily influenced by German revolutionary conservatism and Carl Schmitt.