تبیین‌ رابطه‌ی‌ جریان‌ سوم‌ میانه‌رو‌ با‌ طبقه‌ی‌ متوسط‌ جدید ‌در‌ ایران‌ پس‌ از‌ انقلاب‌ اسلامی

این مقاله با استفاده از مفهوم تبیین مصرح در روش «تحلیل گفتمان انتقادی» نورمن فرکلاف، به دنبال توضیح رابطه ی دوسویه میان شش عنصر جریان سوم میانه رو با طبقه متوسط جدید (شهری) در دوره ی پس از انقلاب اسلامی ایران است. در این راستا، ابتدا تصویری کلی از عناصر شش گانه ی جریان مزبور ترسیم و سپس رابطه ی این عناصر با طبقه ی متوسط جدیدتحلیل خواهد شد. سوال اصلی این است که رابطه ی میان این جریان و آن طبقه هنجاری (بازتولیدی) است یا خلاقانه (تلاش برای تغییر)؟ بررسی ها نشان می دهند که این رابطه همزمان هنجاری و خلاقانه بوده است؛ یعنی از یک سو، می توان جریان سوم میانه رو را بخشی از مبارزه ی طبقاتی طبقه ی متوسط جدید به حساب آورد و از سوی دیگر، این جریان ظرفیت نمایندگی همه ی خواسته های آن طبقه را از خود بروز نداده و به دنبال ایجاد تغییر در آن بوده است. طبقه ی متوسط جدید نیز از متغیرهای تاثیرگذار بر پیدایش و تغییرات گفتمان این جریان بوده و توانسته است گفتمان جریان مزبور را به ایده آل های خود نزدیک تر سازد.