پساصهیونیسم و ناامنی هستی شناختی رژیم صهیونیستی

اسرائیل که به جهت تصنعی بودنش در منطقه خاورمیانه، از بدو تاسیس گرفتار دغدغه بقا بود، پس از گذران چهار جنگ بزرگ پیروزمند در برابر دولت های عربی، توانست اطمینان نسبی از امنیت مرزهایش را به دست آورد. همین حس تضمین بقا، زمینه ای ایجاد کرد تا اسرائیل درگیر بحث های عمیق تری شود که اهمیت آن فراتر از امنیت فیزیکی بود. نضج گیری ناامنی هستی شناختی اسرائیل در پرتو امنیت نسبی فیزیکی، با جدال بر سر حافظة ملی و تاریخ نگاری صهیونیسم آغاز گشت. بازخوانی داستان های روایت شده صهیونیسم که دیگر تجلی یک خاطره مشترک و متداوم و غیرمنقطع تاریخی نبود، فرد یهودی را دچار فقدان احساس منسجمی نسبت به پیوستگی و ادامه دار بودن سرگذشت خویش نمود به نحوی که او اکنون، زمان را هم چون رشته ای از لحظه های ناپیوسته درک می کند. در این میان آن چه بیش از همه صهیونیسم را دچار ناامنی هستی شناختی نمود، تردید افکنی در بنیان های دو اسطوره «سرزمین موعود» و «قوم برگزیده» بود که شیرازه هویت صهیونیسم محسوب می شود. روش انجام این پژوهش اسنادی– تحلیلی است و یافته های این پژوهش مبین آن است که رژیم صهیونیستی در مواجهه با ناامنی هستی شناختی، به سوی سیاست «امنیتی کردن» هویت، روی آورده است.

Post-Zionism and the Ontological Insecurity of the Zionist Regime

AbstractWith the end of the great Arab wars against Israel and the start ofpeace talks in the 1990s, there was a kind of assurance of physicalsecurity in the occupied territories. This relative confidence led to aninauguration in the Israeli sociopolitical space and the cracking ofthe security atmosphere that had hitherto dominated Israeli societydue to physical insecurity and survival concerns. This paved the wayfor many of the unresolved issues that formed the foundations of theZionist regime’s identity to be opened in the form of postZionist literatureand brought to the public arena. These new threats endangeredthe ontological security of the mosaic community of Israel. This studyaims to study the ontological security of this regime by examining theidentity bases of Zionism. The hypothesis of the present article is thatthe skepticism of postZionism in the foundations of the two myths of«Promised Land» and «Chosen Nation», which is considered as a storeof historical memories and the head of Zionist identity, has providedthe ground for ontological insecurity of the Zionist regime. Thefindings of this analyticaldescriptive study show that the Zionistregime, in order to avoid facing challenges that call into question itsontological security, has no choice but to securitization of identity.