واکاوی مفهوم کارناوالیسم در آرای باختین و بررسی امکان مقاومت در زبان عامیانه
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عطاریانی میمنت ,نجف زاده مهدی
|
|
منبع
|
رهيافت هاي سياسي و بين المللي - 1397 - دوره : 10 - شماره : 1 - صفحه:135 -156
|
|
چکیده
|
هدف این پژوهش، واکاوی امر کارناوالی در فرهنگ عامیانه و بررسی امکان مقاومت در برابر قدرت سیاسی مسلط و تکصداست. پارادایم غالب در ساحت اندیشهورزی دوران جدید، زبان را ابزار جدید فهم جهان معرفی میکند و آن را موقعیتمند و برآیند بافتار اجتماعیاش میداند و صداها بیانگر منافع، علائق و ایدئولوژیهای متفاوتاند و در نتیجه، زبان حوزهی منازعات سیاسیاجتماعی تلقی میشود. بنا به رای باختین، دو گفتمان عمده در جامعه وجود دارد: گفتمان جدی و رسمی و گفتمان غیررسمی و خنده. گفتمان نخست غالباً دلالت بر دستگاه حکومت و نهادهای قدرت دارد که عبوس و صامت تلقی میشوند و گفتمان دوم نیز بر زندگی روزمره، زبان و ادبیات عامیانه. باختین کارناوال را بهترین محل نمود و شکلگیری مقاومت و تحقق چندصدایی میداند. محقق در این پژوهش کوشیده است به دنبال ردیابی و واکاوی عناصر کارناوالیته، از جمله مهمترین مولفهی آن، یعنی «چندصدایی»، با تبیینی جامعهشناختی، مسئلهی شکلگیری مقاومت در زبان عامیانه را ارزیابی کند. بنا به رای باختین، میان بروز چندصدایی (پلورالیسم آوایی) در وضعیت استبدادی و وجود طنز در زبان عامیانه رابطه ی ایجابی وجود دارد. این پژوهش وجود چنین رابطهای را تحقق امکان مقاومت در زبان عامیانه میداند.
|
|
کلیدواژه
|
کارناوال، خنده، باختین، طنز، مقاومت، نقد قدرت
|
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, گروه علوم سیاسی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
m.najafzadeh@um.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|