آیندۀ شراکت ایران و روسیه در بحران سوریه

با توجه به اهمیت شراکت ایران و روسیه در حمایت از دولت سوریه از زمان آغاز جنگ داخلی در این کشور تاکنون، در این مقاله، ضمن بررسی اهداف و منافع مسکو و تهران در بحران سوریه، اختلافات و اشترکات منافع و اهداف آن ها در این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است. در واقع، با توجه به چشم انداز نه چندان روشن روابط ایران و روسیه در سوریه و بدبینی نخبگان و جوامع این دو کشور نسبت به آیندۀ این روابط، هدف از نگارش این مقاله، بررسی آیندۀ شراکت تهرانمسکو در بحران سوریه است. بر این اساس، پرسش اصلی مقاله این است که چه عواملی بر شراکت ایران و روسیه در موضوع سوریه تاثیرگذار است و این عوامل، ماهیت شراکت را به کدام سمت پیش خواهد برد؟ فرضیه اصلی مقاله این است که قرار گرفتن ایران و روسیه در یک محور در سوریه، به معنای اشتراک کامل منافع میان آن ها در این بحران نیست و این دو بازیگر بر سر موضوعاتی همچون آیندۀ بشار اسد، حزب الله و ساختار سیاسی آیندۀ سوریه اختلافات عمده ای با یکدیگر دارند و به همین دلیل، باید گفت اگرچه اهداف کوتاه مدت تضمین کنندۀ بقای شراکت میان این دو کشور در مدت زمانی کوتاه است، اما در بلندمدت می توان انتظار بروز اختلافات اساسی میان آن ها را داشت. در این مقاله، از روش تبیینی و چارچوب نظری نوواقع‌گرایی استفاده شده است.