تحلیل مواضع روسیه در قبال کردهای سوریه پس از تحولات 2011

درخواست کردها برای کسب استقلال یکی از عوامل تنش‌زا در درگیری‌های قومی خاورمیانه است. کردها عمدتاً در چهار کشور ایران، سوریه، عراق و ترکیه ساکن هستند و از دیرباز تاکنون با دولت های مرکزی  این کشورها منازعاتی طولانی را تجربه کرده اند. از کردها به عنوان بزرگ ترین ملت فراموش شده و یا به عنوان بزرگ ترین قوم فاقد دولت یاد می‌شود. سقوط رژیم صدام در عراق و همچنین تحولات پس از رویداد 11 سپتامبر 2011 در منطقه خاورمیانه، فرصتی تاریخی را برای ابراز وجود کردها و پیگیری مطالبات تاریخی آن ها، به ویژه در عراق، سوریه و ترکیه،  فراهم ساخته است. بدیهی است که این ابراز وجود، با واکنش‌هایی از سوی دولت های مذکور همراه خواهد بود و قدرت های منطقه‌ای و فرا‌منطقه‌ای نیز بر اساس منافع و راهبردهای خود، در این زمینه موضع‌گیری خواهند کرد. مقاله حاضر به بررسی مواضع یکی از مهم ترین قدرت‌های فرا‌منطقه‌‌ای، یعنی روسیه، در قبال کردهای سوریه می‌پردازد. سوال محوری این پژوهش، این است که «روسیه در قبال کردهای ساکن در سوریه، بعد از تحولات 2011، چه مواضعی را اتخاذ کرده است؟» پس از بررسی و تحلیل وضعیت کردهای سوریه و چیستی و چرایی مواضع روسیه در قبال مطالبات استقلال طلبانه آن ها، یافته‌های مقاله نشان می دهند که روسیه در جریان بحران سوریه، ضمن تلاش در جهت حداکثری کردن نفوذ و منافع خود در منطقه خاورمیانه، به دنبال آن است که از تجزیه متحد دیرینه خود، یعنی سوریه، جلوگیری کند و بر این اساس، در عین حمایت از کردهای سوریه در نبرد با داعش، سیاست خود را بر مبنای ممانعت از دست‌یابی آن ها به استقلال، قرار داده است. روش تحقیق در این مقاله، از نوع توصیفی–تحلیلی است و تحلیل داده ها نیز بر اساس نظریه بازی‌ها صورت گرفته است.