از خود آیینی تا خود - الزامی در فلسفه کانت
|
|
|
|
|
نویسنده
|
شاقول یوسف
|
منبع
|
مجله دانشكده ادبيات و علوم انساني دانشگاه اصفهان - 1381 - شماره : 28-29 - صفحه:147 -166
|
چکیده
|
در این مقاله کوشیده ایم تا مهمترین اصل نظریه اخلاقی کانت را مورد بررسی و نقد قرار دهیم. در نظریه اخلاقی وی انسان به مثابه عامل یا فاعل اخلاق، خودآیین است، یعنی دارای عقل خود - قانون گذار است؛ انسان تحت هیچ الزام ضروری برای تبعیت از قوانین دیگر، حتی قوانین خداوند از آن جهت که قوانین خداوند است، قرار ندارد، عقل و وجدان او برترین حاکم اخلاقی است . ادعای ما در این مقاله این است که به رغم تاکید کانت بر این اصل خود- قانون گذاری، در پاره ای از نوشته های وی می توان مواردی ر یافت که ظاهرا با این اصل سازگاری کامل ندارد. این موارد گویای آن است که وی گاهی از اصل اساسی اخلاق خود یعنی خود - قانون گذاری به اصل عمومی تر خود - الزامی عدول کرده ا ست.
|
کلیدواژه
|
عامل اخلاق، اراده خیر، امر مطلق، امر شرطی، خودآیینی، دگرآیینی، خود - الزامی، خود - قانون گذاری، قانون اخلاق
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, گروه فلسفه, ایران
|
|
|
|
|
|
|