مدرنیته و خانواده تهرانی

بررسی ارتباط بین مدرنیته و تحولات خانواده به طور کلی و بررسی نحوه و نوع تغییرات در درون خانواده تهرانی به طور اخص، هدف اصلی این مقاله است. با بهره گیری از نظریه کارکرد گرایی - ساختی پارسونز و نظریه تغییرات فرهنگی ( ارزشی) اینگلهارت، طی یک مطالعه تجربی ( روش میدانی) در سطح تهران طی سه نسل، تحولات نهاد خانواده مورد کاوش قرار گرفته است. یافته های پژوهشی نشان می دهد که : اولا، خانواده تهرانی در جریان تغییرات اساسی قرار دارد؛ ثانیا؛ نسلهای سه گانه در درون خانواده، ضمن اینکه به لحاظ وضعیت تحصیلی، شغلی و آرزوها متفاوت می باشند، تغییرات انجام شده در بعضی از عناصر ساختی خانواده در سه نسل با حرکت از ارزشهای مادی به سمت فرامادی صورت گرفته است. این تحقیق نتیجه می گیرد که جامعه مورد بررسی جامعه ای مناسک گرا و مراسم گرا در حوزه مراسم، آداب و مجالس جشن و شادی می باشد و خانواده در فرایند نوگرایی متاثر از نوگرایی جامعه وسیعتر قرار دارد و این خود مشخصه جدیدی را معرفی می کند که بیشتر تحت تاثیر انطباق پذیری تغییرات دوران جدید می باشد.