بررسی سلامت خودادراک در کهنسالی و عوامل موثر بر آن در آذرشهر

پیری یا سالمندی به عنوان آخرین دوره زندگی انسان همواره مورد توجه متفکران علوم انسانی و زیست شناسی بوده و هست. هدف اصلی تحقیق، شناخت عوامل موثر بر سلامت خودادراک سالمندان شهر آذرشهر می باشد. در این پژوهش از روش پیمایشی و از ابزار پرسشنامه بهره گرفته شده است. جامعه آماری تحقیق، جدا از تعریف سالخوردگی جمعیت، کلیه افراد 65 ساله و بالاتر شهر آذرشهر می باشند. همچنین از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (متناسب) استفاده شده و حجم نمونه 312 نفر می باشد.‌ یافته های تحقیق نشان می دهد که: 1- حدود 27 درصد پاسخگویان وضع سلامتی شان را در حد ضعیف، حدود 34 درصد در حد متوسط و حدود 39 درصد در حد خوب و خیلی خوب ارزیابی نموده اند. مردان بیش از زنان (p=0.003) سالمندانی که از حمایت اجتماعی در حد متوسطی برخوردارند، بیش از سایر سالمندان وضع سلامتی شان را خوب ارزیابی کرده اند. (p=0.004) میان ارزیابی وضع سلامت و وضعیت تاهل (p=0.298)، سن (p=0.076) و مدت اقامت سالمندان در شهر (p=0.618) تفاوت معنی داری وجود ندارد. 2- حدود 48 درصد پاسخگویان وضع سلامتی شان را مثل همسالان، حدود 32 درصد بهتر از همسالان و حدود 16 درصد خیلی بهتر از همسالان ارزیابی کرده اند. مردان بیش از زنان وضع سلامتی شان را در مقایسه با همسالان بهتر و خیلی بهتر از همسالان ارزیابی کرده اند (p=0.007).همچنین میان ارزیابی وضع سلامت سالمندان در مقایسه با همسالان و وضعیت تاهل(p=0.786)، سن (p=0.056) ، برخورداری از حمایت اجتماعی (p=0.076) و مدت اقامت در شهر (p=0.723) تفاوت معنی داری وجود ندارد.