سیمای سالمندان در ایران: مطالعه ای اجتماعی - جمعیتی

این واقعیت وجود دارد که به دنبال کاهش موالید، مردم بیشتری را می بینیم که زندگی می کنند، و از طول عمر بیشتری برخوردار می گردند. بهمین خاطر، سازمان ملل نیز سال 1999 را بعنوان سال بین المللی سالمند (iyop ) نامیده است. این پدیده ای است که هم جهان صنعتی و هم جهان غیرصنعتی امروزه با آن مواجه هستند. با ظهور پدیده رو به افزایش سالمندی، امروزه اغلب سه نسل یا بیشتر همزمان با یکدیگر زندگی می کنند. پدیده جدید پدر-مادربزرگ ها که خود زاییده پدیده سالمندی است، در این مقاله به لحاظ جامعه شناختی مورد بررسی و ارزیابی قرار می گیرد. از آنجا که به دنبال کاهش موالید، امکانات بالقوه بیشتری به لحاظ مادی فراهم می آید؛ در آن قالب کیفیت زندگی بهبود می یابد. نتیجه چنین حرکتی، ماندگاری بیشتر جمعیت، یا به عبارت دیگر، افزایش جمعیت سالمند در یک جامعه مورد نظر است. ایران نیز امروزه با پدیده یاد شده رو به رو گردیده است، و آن خود نیاز به نظارت بیشتر و سرمایه گذاری بیشتر دارد. فرضیه اصلی تحقیق حاضر تاکید بر این دارد که : در اختیار گذاشتن خدمات بیشتر، خود بهبود کیفیت زندگی پدربزرگ ها و مادربزرگ های سالمند را فراهم می آورد. مقاله همچنین تصویری از خانواده های رو به سالمندی را منعکس می نماید. در این تحقیق پژوهشگر به تعداد 272 پدربزرگ و 402 مادربزرگ دسترسی پیدا کرده، و آنها را در قالبی جامعه شناختی مورد ارزیابی قرار داده است. در این پژوهش، 452 خانواده دارای پدربزرگ و مادربزرگ مورد ارزیابی قرار گرفته است.