تبیین‌کننده‌‌‌های فرزندآوری ایده‌آل‌‌‌ زنان همسردار: واگرایی یا هم‌گرایی؟

باروری ایده‌‌‌آل، تعداد فرزند دلخواهی است که یک زن در طول دوران بارداری خود می‌‌‌خواهد به آن تعداد فرزند برسد. معمولاً این فرزندآوری ایده‌‌‌آل تحت تاثیر برخی از موانع و موقعیت‌‌‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. هدف مقاله این است تا تعداد فرزند ایده‌‌‌آل زنان همسردار را در ارتباط با برخی متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنان قرار دهد تا از این طریق بتوان به واگرایی یا هم‌گرایی رفتار باروری زنان رسید. در پیمایش این تحقیق، 760 نفر از زنان همسردار 18 الی 50 ساله ساکن در نقاط شهری و روستایی شهرستان اهر به روش نمونه گیری خوشه‌‌‌ای چند مرحله‌‌‌ای انتخاب شدند. یافته‌‌‌ها نشان داد، به‌‌‌طور متوسط هریک از زنان مورد بررسی 2.3 فرزند را به‌‌‌عنوان فرزند دلخواه خود عنوان داشتند که باتوجه به انحراف استاندارد به دست آمده (0.75= s)، دو فرزندی الگوی غالب باروری ایده‌‌‌آل زنان مورد بررسی است. از مجموع متغیرهای مورد بررسی، تنها دو متغیر محل سکونت و سطح تحصیلات پدر اثر معناداری بر باروری ایده‌‌‌آل دارند و مجموع متغیرهای مستقل تنها پنج درصد واریانس باروری ایده‌‌‌آل را تبیین کرده‌‌‌اند. در جامعه مورد مطالعه، نگرش زنان به رفتار باروری تقریباًً یکسان بوده و زنان با ویژگی‌‌‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی متفاوت، رفتار باروری مشابهی را از خود بروز داده و در این زمینه به یک هم‌گرایی رسیده‌‌‌اند.