سرشماری نفوس فرصتی ویژه برای مطالعات مرگ مادری

در طول سه دهه‌ اخیر، سطوح بالای مرگ مادری به‌عنوان یکی از مسائل سلامت عمومی در کشورهای در حال توسعه به‌طور فزاینده‌ای مورد توجه قرار گرفته و یکی از مشکلات عمده نظام بهداشت عمومی به شمار می‌رود. تا آن‌جا که کاهش جهانی مرگ مادران از اهداف اصلی توسعه هزاره و توسعه پایدار و یکی از اولویت‌های اصلی نظام‌های بهداشتی کشورها برای فراهم‌سازی زمینه باروری و زایمان است. اگرچه سیستم‌های ملی ثبت آمار حیاتی در کشورهای توسعه‌یافته معمولاً پایه محکمی برای مستندسازی مرگ مادری و ولادت‌های زنده هستند اما مطالعات، از کم‌گزارشی حدود یک سوم مرگ‌های مادری در این سیستم‌ها حکایت دارد. در کشورهای در حال توسعه کم‌گزارشی مرگ مادری به‌ویژه به‌دلیل طبقه‌بندی اشتباه مرگ‌ها بسیار چشم‌گیر است. از این‌رو بازاندیشی مرگ مادری به‌عنوان یک شاخص مهم جهانی و اضافه کردن سوالاتی در مورد مرگ در سنین باروری به سرشماری‌های معمول، می‌تواند یک الزام اساسی قلمداد شود، موضوعی که مورد تایید سازمان ملل است.لزوم گرد‌آوری اطلاعات مرگ مادری در سرشماری‌های عمومی نفوس و مسکن در ایران و تاثیر آن در ارزیابی نظام ثبت آمار حیاتی کشور یک پرسش اساسی است که در این مقاله با بهره‌گیری از روش مطالعه اسنادی و بررسی تجربه ملی و تجارب کشورهای دیگر به آن پاسخ خواهیم داد.