نگاهی به ساخت سنی و وضع مشارکت در بازار کار مردان و زنان در معرض ازدواج و طلاق از دریچه سرشماری

تصمیم‌سازی و برنامه‌ریزی برای جمعیت یک جامعه، نیازمند آگاهی از مشخصه‌های خاص آن جمعیت و به ویژه رصد مستمر تحولات آنهاست. جمعیت زنان و مردان، به‌ویژه زنان دارای همسر و هرگز ازدواج نکرده به‌عنوان یکی از ارکان اساسی محاسبه‌ میزان‌های عمومی و بازتعریف شده‌ ازدواج و میزان طلاق متاهلان قابل توجه هستند. در این مقاله به منظور مطالعه‌ پویایی ساختار سنیجنسیافرادی از جمعیت که در معرض رویدادهای ازدواج و طلاق هستند، شاخص‌هایی چون نسبت ازدواج و تاهل در جوانی و نسبت ازدواج در سالمندی معرفی و محاسبه شدند. محاسبات نشان می‌دهد،تجرد در جوانی بیش از آنکه برای زنان مطرح باشد مسئله‌ای مردانه است که توجه مسئولان امر را می‌طلبد. در مقابل تاهلدرجوانی مسئله‌ای زنانه بوده و به دلیل اهمیتی که زمان ورود زنان جوان به چرخه‌ باروری دارد، می‌تواند به عنوان نکته‌ مثبتی مورد توجه قرار گیرد. همچنین به منظور بررسی اختلاف جنسیتی میان نسبتتاهلدرجوانی زنان و مردان، فاصله‌ جنسیتی تاهلدرجوانیتعریف شده است. یافته‌ها نشان می‌دهند، این فاصله بعد از گذشت 20 سال از سرشماری 1375، بیشتر شده است. علاوه بر این با توجه به تاثیر وضعیت اقتصادی و اشتغال بر تصمیم به ازدواج یا طلاق، مطالعه وضعیت مشارکت در بازار کار افراد بر حسب وضع زناشویی با محاسبه‌ شاخص‌های نرخ مشارکت اقتصادی، نرخ بیکاری و نسبت اشتغال صورت گرفته است. کاهش نرخ مشارکت اقتصادی و نسبت اشتغال مردان دارای همسر، همزمان با افزایش نرخ بیکاری مردان در معرض تجربه‌ نخستین ازدواج، از دیگر یافته‌های این بررسی هستد. شواهد حاکی از این است که شرایط بازار کار برای مردان، عاملی است که شکل‌گیری مردانه‌بودن تجرد در جوانی را سبب شده است. به نظر می‌رسد،با انجام اقدامات موثر درخصوص بهبود این شرایط برای مردان، افزایش تاهل در جوانی برای مردان دور از انتظار نباشد.