کاهش جمعیت بخش کشاورزی زیربنای توسعه اقتصادی

پژوهش حاضربه بررسی کاهش جمعیت بخش کشاورزی به عنوان زیربنای توسعه اقتصادی می پردازد. در این مقاله رابطه بین توسعه اقتصادی و سهم نیروی کار شاغل در بخش کشاورزی و نیز عواملی که بر میزان این سهم موثرمی باشند مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می دهد که در مراحل اولیه توسعه سهم نیروی کار شاغل در بخش کشاورزی بیشتر و با افزایش درجه ی توسعه یافتگی این سهم نیز کاهش یافته است. ایران در طی بیش از چهار دهه گذشته با دو پدیده مرتبط یعنی کاهش جمعیت روستایی و رشد شهرنشینی مواجه بوده است. شهرنشینی فزاینده ایران در طی دهه های اخیر در ارتباط مستقیم با جمعیت می باشد و از سوی دیگر پدیده شهرنشینی خود تحولاتی را در ساخت جمعیت از نظر فعالیت بوجود می آورد. در این پژوهش با استفاده از روش اسنادی و نتایج سرشماری های عمومی نفوس و مسکن در ایران اطلاعات جمع آوری گردید. پس از تحلیل اطلاعات مشخص شد که کاهش جمعیت بخش کشاورزی در کشورهای صنعتی بصورت عام و ایران بطور خاص در توسعه اقتصادی اثر می گذارد. کاهش جمعیت بخش کشاورزی افزایش مشاغل صنعتی و خدماتی از جمله مباحثی است که این مقاله به آن ها پرداخته و به نتایجی در این زمینه ها نائل شده است. این مقاله با بهره گیری از دیدگاه نظام جهانی و همچنین طرح طبقه بندی مشاغل اجتماعی کولین کلارک، پس از تحلیل اطلاعات به این نتیجه رسید که کاهش جمعیت بخش کشاورزی از یکسو و سیاست های اقتصادی اجتماعی در جامعه از سوی دیگر موجب افزایش مشاغل صنعتی و خدماتی در مرحله اول و توسعه اقتصادی در مراحل بعدی شده است.