بازخوانی روایت راوندی از تاریخ آل سلجوق بر اساس طرح سراسربین فوکو

متن‌ها محصول اجبارهای اجتماعی و زبانی‌اَند، به همین دلیل قواعد بازی را باید در کارکردهای نهادی یافت که تولیدکننده گفتمان است.بازخوانی روایت راوندی از تاریخ آل سلجوق با رویکرد تحلیل انتقادی گفتمان نشان می‌دهد که متن تولیدشده در اواخر امپراطوری سلجوقی، بازتاب مجموعه‌ای از گفتمان‌های حاکم در سراسر عصر سلجوقی است. مناسبات قدرت و مشروعیّت که شاخصه گفتمان سلجوقی است، به‌ عنوان یک اصل تعمیم‌یافته در این متن انعکاس دارد و جنبه‌های معیّنی از هویّت اجتماعی را بازتولید می‌کند. هر یک از گفتمان‌های دینی معطوف به قدرت، گفتمان مخالف و یا گریز از مرکز و گفتمان علمی معطوف به سیاست، در صورت‌بندی گفتمانی عصر سلجوقی از عناصر گفتمان‌های دیگر کمک می‌گیرد و آنها را به شبکه معانی خود پیوند می‌زند. نهادهای اجتماعی عصر سلجوقی، حاوی تشکّل‌های گفتمانی ایدئولوژیکی است که از طریق نظارت سراسربین، با گروه‌های مختلف موجود در نهاد قدرت ارتباط می‌یابد.