رمزگشایی از دو افسانه هفت گنبد بر اساس اسطوره آفرینش
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
ذوالفقاری محسن ,غلامی حمید
|
|
منبع
|
متن پژوهي ادبي - 1395 - دوره : 20 - شماره : 68 - صفحه:67 -91
|
|
چکیده
|
آثار نظامی گنجوی، به‌ویژه «هفت پیکر» حاوی پیام‌ها و مفاهیمی است که آبشخور بسیاری از آن‌ها برگرفته از ناخودآگاه فردی و جمعی اوست که در بیانی نمادین و در لایه‌های رمز انعکاس یافته است. این نوع زایش ادبی برگرفته از نفوذ به نمایه‌های عمیق اسطوره‌ای در وجود این شاعر و بروز و ظهور آن در غالب داستان‌هایی است که بیش از هر چیز، شگفتی و درک تجربه بی‌زمانی را به خواننده القا می‌کند. این مقاله بر اساس رویکرد اسطوره‌شناسی و بهره‌گیری از اسطوره بنیادین آفرینش و اسطوره دایرهکه در راستای اسطوره آفرینش به آن پرداخته شده است، ساختار فکری اسطوره‌ای شاعر را نمایان می‌کند که روح اسطوره را در درونی‌ترین ابعاد فکری شاعر طنین‌انداز کرده است. همچنین، به واکاوی و کشف معنای رمزی و تاویلی عناصری در این زمینه از قبیل، اسطوره درخت و اسطوره جاودانگی از رهگذر حضور کامل در بهشت به مدّت یک شبانه‌روز بر اساس اسطوره دایره و عامل اصلی هبوط بر اساس رهیافت اسطوره‌ای پرداخته است. در این پژوهش، با روش تحلیلی‌ـ استنادی و با استفاده از تاویل، در گشودن نشانه‌های موجود در این باب، دریافتی متفاوت و مستند از دو افسانه گنبد سیاه و گنبد پیروزه‌ای در ساختار روایی داستان آفرینش ارائه شده است.
|
|
کلیدواژه
|
آفرینش، اسطوره دایره، اسطوره درخت، هبوط، جاودانگی
|
|
آدرس
|
دانشگاه اراک, ایران, دانشگاه اراک, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
h.gholamv@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|