تحلیل سیاسی زبان بدن در تاریخ بیهقی

زبان بدن به معنای عبور از کلام و ایجاد ارتباط از طریق عناصر غیرکلامی یا زبان خاموش است. این زبان مجموعه وسیعی از رفتارها و پدیده‌های اشاری و حرکتی را شامل می‌گردد و در سیاست، به طور مستقیم یا غیرمستقیم کاربرد دارد. یک سیاست‌مدار می‌تواند نقش و نیّت واقعی خود را در پسِ واژه‌ها و جمله‌ها پنهان کند، امّا قادر به نهان‌ داشتن زبان بدن نیست. از این رو، با تحلیل حرکات و اشارات بدنی سیاست‌مداران می‌توان به مکنونات ذهنی، فکری و اهداف سیاسی‌ آنها پی برد. مصادیق زبان بدن را به عنوان یکی از ابزارهای ارتباط غیرکلامی در تاریخ بیهقی می‌توان به چهار دسته تقسیم کرد: 1) حرکات و حالات چهره. 2) اشارات و حالات سر و تن. 3) حرکات و اشارات دست. 4) سایر رفتارهای حرکتی. حالات چهره، نمودار مهارت یک سیاست‌مدار در مقوله‌هایی نظیر خویشتنداری، تمایل به ایجاد ارتباط و بی‌اعتنایی است و بر مفاهیمی چون تایید، تکذیب، تاسّف، تمسخر و ظاهرسازی دلالت می‌نماید، همان‌گونه که حرکات دست می‌تواند دالّ بر احترام، پیمان، وفاداری یا قتل و دستگیری باشد. نکته مهم اینکه بسیاری از موضوعاتی را که امکان طرح آنها در ارتباط کلامی وجود ندارد، یا به مصلحت نیست، می‌توان با زبان بدن مطرح کرد. باری، زبان بدن را باید یکی از انواع فرازبان دانست که اگرچه پیامش به نافذترین شکل انتقال می‌یابد، امّا هیچ‌ گونه ردّ و نشان قابل استنادی به‌ جا نمی‌گذارد و به همین دلیل، در حوزه سیاست بسیاری از ناگفتنی‌ها را با زبان بدن می‌گویند.

A Political Analysis of Body Language in ‘Beihaghi History’

Body Language refers to the application of metalinguistic or nonverbal elements to have communication. This language includes a broad set of gestural amp; behavioral phenomena which are directly or indirectly applied for political purposes. Although politicians can conceal their real roles and intentions behind words amp; sentences, they cannot hide the elements of their body language. The analysis of politicians’ bodily movements amp; gestures makes it possible for us to delve into their political mindset, thoughts amp; goals. As tools for the analysis of nonverbal communication in ‘Beihaghi History’, the elements of body language can be categorized into four main classes; 1)facial expressions amp; movements; 2)body amp; head gestures amp; movements; 3) hand movements amp; gestures; and finally 4)the other movement behaviors. Facial expressions which reflect a politician’s skills for continence and tendency for communication or ignorance imply concepts such as verification, rejection, regret, humiliation and pretence. While hand movements can imply other concepts such as respect, accord, loyalty, murder and capture. The point worth considering is that many issues which are impossible to be verbally expressed or communicated can be expressed through body language or nonverbal communication. More importantly, body language as a metalanguage not only has the potentiality to convey the intended message in the best possible manner, but also it leaves no justifiable clue for the message expressed nonverbally. That is why many political unspeakable issues are easily expressed through body language.