مقایسه بنمایه‌های پایداری نسیم شمال و صالح محمود هُواری

ادبیّات پایداری واکنش فکری ـ فرهنگی ملّت‌های تحت سلطه است. ملّت‌ها با اینکه از جغرافیا، فرهنگ، منش و آرمان‌های مختلف برخوردارند، امّا بنمایه‌های ادبیّات پایداری در جای‌جای دنیا در اغلب موضوع‌ها، جهت‌گیری واحدی را دنبال می‌کند. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر مکتب امریکایی ادبیّات تطبیقی، بنمایه‌های ادبیّات پایداری را با محوریّت دیوان «باغ بهشت» نسیم شمال، شاعر دوره مشروطه در ایران و دیوان «مرایا الیاسمین» صالح هواری، شاعر معاصر فلسطینی، که هر دو از شاعران متعهّد در قبال سرزمین و مردم خود هستند، با هم مقایسه نماید و بیش از پیش زوایای پنهان و ناگشوده ادبیّات پایداری را در ایران دوره مذکور و فلسطین معاصر بنمایاند. از مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش آن است که نسیم شمال اندیشه‌های خود را در مقوله مبارزه و پایداری با زبان صریح و آشکار بیان کرده است و صالح هواری به زبان رمز و اشاره.

A Comparison of the Resistance Motifs in the Poems of NasimE Shomal and Saleh Mahmood Howari

Resistance Literature is an intellectual and cultural reaction by the dominated nations. Although the dominated nations throughout the world have different geographies, cultures, characteristics, and ideas, they share the same resistance motifs in their literatures. This study will draw on a descriptiveanalytical method and the American school of comparative literature to better represent the hidden aspects of resistance literature in the Constitutional Period of Iran and contemporary Palestine.To do so, the resistance motifs will be compared in “Bagh e Behest” (Garden of Eden) written by Nasimee shomal, the Iranian poet of the Constitutional Period and “Marayaalyasmin” written by Saleh Mahmood Howari, the contemporary Palestinian Poet. These two poets were totally committed to their country and nations. The common resistance motifs in the resistance literature of Iran’s Constitutional Period and contemporary Palestine were patriotism, protest to repression, hope for the future and call for unity. It was also found that Nasim has reflected his ideas about resistance with use of a direct language, but Howari has mainly applied symbols and indirect language.