بررسی کانون روایت و رابطه آن با جریان سیّال ذهن در رُمان دل دلدادگی

منظور از کانونی‌سازی، کانون دیدی است که در روایت شکل گرفته است و از آن منظر که ممکن است زمانی، مکانی، روانشناختی یا ایدیولوژیک باشد، افراد و وقایع داستانی مورد مشاهده و ارزیابی قرار می‌گیرند. در دل دلدادگی نیز در میان عناصر سازنده روایت، کانونی‌سازی حایز اهمیّت است. مندنی‌پور به عنوان یک نویسنده ریالیست و مدرن به جای تک‌صدایی، صدای شخصیّت‌های مختلف داستان را به گوش خواننده می‌رساند. در این رمان، راوی دانای کُل به سیلان ذهن‌های شخصیّت‌های اصلی داستان رو می‌کند و با کانونی‌سازی درونی و بیرونی به بیان احساسات و عقاید و توصیف زمان و مکان‌های مختلف داستان می‌پردازد. کانونی‌سازی از دیدگاه ژنت با جریان سیّال ذهن شخصیّت‌ها در این رمان ارتباط مستقیمی دارد. این مقاله به بررسی کانون روایت در رمان دل دلدادگی بر اساس نظریه ژنت و رابطه آن با جریان سیّال ذهن می‌پردازد.