ترکیب‌‌سازی در آثار عبدالقادر بیدل

یکی از دلایل دیرآشنایی و ابهام زبان بیدل، نوع ساخت ترکیبات اوست که بر اثر دگرگون کردن قراردادهای رایج زبان و شکستن قراردادهای ادبی پیشین انجام گرفته است. ویژگی کلّی این‌گونه ترکیبات آن است که در کنار هم ‌نشاندن واژگان، حالت طبیعی ندارد و حاصل تصنّع و برقراری روابط ساختگی میان آن هاست؛ از طرف دیگر، پی‌ِ هم آمدن واژه‌های متعدّد که هرکدام قابلیّت ساختِ ترکیبی خاص دارد، تزاحم ترکیب‌ها را به وجود ‌آورده و مسیر شناختِ ترکیب و خوانش ابیات را دشوار کرده است. این پژوهش در پی آن است که با بررسی مسایل مطرح‌شده، به چگونگی ساخت ترکیب‌های بیدل بپردازد. روش تحقیق به صورت اسنادی و با استفاده از امکانات کتابخانه‌ای و شیوه تحلیل محتوا و طبقه‌بندی داده‌هاست.بایستگی مطالعه پیرامون بیدل در زبان و ادبیّات فارسی، اهمّیت و ضرورت این تحقیق را مشخّص می‌کند و نتیجه ی حاصل از آن، برجسته کردن ترکیب‌سازی به عنوان یکی از ویژگی‌های سبکی بیدل است.