دو تحلیل تازه از ساختمان صفات در زبان فارسی با توجه به:1. پسران وزیر ناقص‏عقل (اسم مرکب + صفت)2. تای تانیث

اگرچه تاثیر زبان عربی بر زبان فارسی زیاد بوده است ولی باید دانست که این تاثیرات بیشتر در حوزه ورود لغات بوده و به ندرت در حوزه نحو یا دستور این‌گونه تاثیرپذیری رخ داده است. سال‌هاست که دو نمونه از این تاثیرپذیری‌های نحوی بر دستورنویسان بدیهی فرض شده است: یکی ساختمان «مضاف + صفت + مضاف الیه»، در عباراتی چون «پسران وزیر ناقص‌عقل» و دیگری استفاده فراوان از تای تانیث در انتهای برخی صفات مانند «کارهای لازمه». این پژوهش در پی آن است که نشان دهد این دو نمونه، ارتباطی به تاثر از زبان عربی ندارد و از ساختمان‌های دستوری زبان فارسی است.