برنامه درسی تکلیف‌محور؛ رویکردی نوین برای تقویت فارسی‌آموزی

انتخاب مواد درسی مناسب که برمبنای اصول آموزشی تهیه و تدوین شده باشد، از مهم‌ترین نکات در آموزش زبان است. این نکته بیش از آنکه مربوط به روش تدریس باشد، اهمیت برنامه درسی را نمایان می‌سازد. اگرچه توجه مدرسان زبان عمدتاً متوجه روش تدریس است، اما باید توجه داشت که طرح درس و برنامه درسی همسنگ روش تدریس اهمیت دارد (اگر نگوییم مهم تر از روش تدریس است). پیشینه مطالعات مربوط به آموزش زبان حاکی از آن است که این برنامه ها در یک سیر تکوینی قرار داشته و طی چند دهه اخیر از حالت صِرف دستوری یا معنایی خارج شده و تعاملی تر شده اند. از میان برنامه های درسی مختلف، برنامه درسی تکلیف‌محور به عنوان رویکردی جدید که فضایی برای کاربرد واقعی زبان توسط زبان‌آموزان فراهم می‌کند، اخیراً جایگاهی قابل ملاحظه در میان دیگر رویکرد‌ها و برنامه های درسی یافته است. بارزترین ویژگی این رویکرد توجه هم‌زمان به دستور و معناست که بر این ایده استوار شده است که زبان «نه به هدف برقراری ارتباط» بلکه «از طریق برقراری ارتباط» یادگرفته می شود. به بیانی دیگر، در این رویکرد، یادگیری زبان برای این نیست که زبان آموز بعداً بتواند کاری انجام دهد یا چیزی بگوید، بلکه همه آن کارها را باید هم‌زمان با یادگیری زبان انجام دهد و بگوید. با توجه به اهمیت تهیه و تدوین مواد آموزشی مناسب برای تقویت مهارت-های زبانی، به ویژه مهارت خواندن، بر مبنای رویکرد آموزشی تکلیف‌محور زبان، هدف این پژوهش، بررسی جوانب مختلف این رویکرد و معرفی آن به عنوان روش نوین آموزشی برای تقویت درک مطلبِ فارسی آموزان است.