تاثیر قدرت بر نثر دورۀ صفوی بر اساس جامعه‬شناسی زبان با تکیه بر کتاب عالم‬آرای عباسی

زبان یکی از برجسته ترین و مهمترین عناصر سبکی در مطالعات و بررسی های ادبی به شمار می آید. هر نوع تغییر و تحول در فرم و محتوای زبان یک اثر ادبی، نشان‌دهندۀ سیر تحولات و تطورات نگرشی و دانشی خالق اثر و جامعۀ موثر بر پدید آمدن آن است. گاه زبان بر پدید آمدن سبک های ادبی و شیوه های نوشتاری تاثیر مستقیم دارد و گاه به صورت غیرمستقیم در قالب اشکال گوناگون اعمال قدرت میکند. گاهی نیز سبکهای ادبی بر زبان چیرگی یافته و باعث تغییرات و تحولات اساسی در این حوزه می شوند. در تاریخ تحولات ادبی مشاهده می کنیم که گاهی قدرت حکومتی بر زبان و سبک ادبی تاثیرات فراوانی دارد و حتی به آن سمت و سو میدهد. حکومت صفوی در تاریخ ایران بر اساس یک ایدئولوژی مذهبی به قدرت رسید و این قدرت که از سه ضلع اصلی 1- شاهان صفوی، 2- قزلباشان و 3- علمای دینی تشکیل می شد بر سبک و سیاق متون ادبی آن دوره تاثیر گذاشت. مطالعۀ رابطۀ کاربردی زبان در آثار ادبی و مناسبات قدرت، پژوهشهای ادبی را با علوم اجتماعی و زبانشناسی پیوند میدهد. این پژوهش به گفتمان تاثیر قدرت بر آثار منثور دورۀ صفوی از منظر جامعهشناسی زبان با تکیه بر کتاب عالم آرای عباسی می پردازد و مشخص میکند که کدام قدرتها با چه بسامدی بر نثر آن دوره تاثیر گذاشته اند.

investigating the influence of power on safavid period prose:a sociolinguistic analysis based on the book alam ara-yesafavi

language is one of the most prominent and significant stylistic elements in literary studies. any change or transformation in the form and content of a literary work's language reflects the evolving attitudes and knowledge of both the creator and the society that influenced its creation. at times, languagedirectly impacts the creation of literary styles and writing methods, while inother instances, it exerts its influence through various indirect forms. literarystyles can also shape language, leading to fundamental changes andevolutions within it. throughout the history of literary development, we have witnessed occasions when governmental power influenced language and literary style, sometimes even controlling it. the safavid government, whichrose to power in iran based on a religious ideology, consisted of three key components: 1) safavid kings, 2) the qizilbash, and 3) the religious ulama.these powers significantly impacted the style and content of the literary textsof that period. the study of language function in literary works and the powerrelations within them connects literary studies to the social sciences andlinguistics. this study explores the influence of power on the prose works ofthe safavid period, viewed through the lens of sociolinguistics, with aparticular focus on the book alam-ara-ye abbasi. it aims to determine theextent and nature of the influence exerted by these powers on the prose ofthat era.