الفتی بن حسینی ساوجی و روایح گلشن قطبشهی

الفتی بن حسینی ساوجی، شاعر شیعی سده یازدهم هجری در دربار عبدالله قطبشاه است که افزون بر اشعاری که در مدح وی سروده، دو رساله «ریاض‏الصنایع قطبشاهی» و «روایح گلشن قطبشهی» را نیز برای وی یادگار گذاشته است. روایح گلشن قطبشهی را اغلب تذکره‏نویسان از الفتی یزدی دانسته‏اند؛ در حالی که بنابر شواهد تاریخی و سبکی از آثار مسلم الفتی ساوجی است و انتساب آن به الفتی یزدی نادرست است. روایح گلشن، رساله‏ای کوتاه و مشتمل بر دیباجه و هفت رایحه و خاتمه است که با نثر آمیخته به نظم به سبک متون مصنوع و فنی در وصف عبدالله قطبشاه و معرفی خیل و خدم و لشکریان و کاخ‏های شاهی و جشن‏ها و اعیاد معروف و زیبایی‏های حیدرآباد به سال 1051 نگارش یافته است. الفتی مُنتهای همت خود را بر توازن آوایی متن و موزونی جملات گماشته است. از این رو، بهره‏گیری از انواع سجع و جناس و دیگرآرایه‎های لفظی چون تتابع اضافات و تکرار در کل اثر چشمگیر است. وی از آرایه‏هایی چون مراعات نظیر و تضاد نیز برای ایجاد تناسب و توازن معنایی جملات استفاده کرده است.

olfati savoji and rawaih gulshan qutbshahi

olfati savoji was an 11th-century shiite poet who served at the court of abdullah qutbshah. in addition to composing poetry in celebration of him, savoji also authored two treatises, namely riyaz al-sana'i qutbshahi and rawaih gulshan qutbshahi, as a tribute to abdullah qutbshah. the novels of gulshan qutbshahi have been erroneously attributed to olfati yazdi bymost tazkira writers. however, based on historical and stylistic data, it is clearthat these works actually belong to muslim olfati savoji. therefore, theattribution to olfati yazdi is false. rawaih golshan is a concise work thatincludes an introduction, seven fragrances, and a conclusion. it employs acombination of prose and structured language, reminiscent of artificial andtechnical texts. the treatise provides a detailed account of abdullahqutbshah, his military forces, servants, royal palaces, renowned festivities,and holidays, as well as the enchanting aspects of hyderabad. olfati authoredthe document in the year 1051. olfati has directed his endeavors towardsensuring the phonetic equilibrium of the text and the cadence of the words.hence, the utilization of various puns, rhyming prose, and other verbaldevices, such as the employment of sequential additions and repetitionthroughout the entire piece, is truly remarkable. in addition, he has employedarrays, such as similes and contrasts, to establish proportionality andsemantic equilibrium within phrases.