زیبایی‏شناسی زبانِ طنز التّفاصیل تولّلی با تاکید بر گلستان سعدی

التّفاصیل یکی از معروف‏ترین آثار طنز معاصر است که از طریق نقیضه‏پردازی، مفاهیم انتقادی سیاسی را به مخاطبان خود منتقل می‏کند. این کتاب برخلاف آثار دیگر این حوزه که معمولاً تاریخ مصرف مشخصی دارند، هنوز جذاب و شیرین است. به نظر می‏رسد بخش عمده‏ای از زیبایی‏های این اثر به زبان آن مربوط است. به باور اغلب منتقدین، زبانِ التّفاصیل به شدت تحت تاثیر زبان گلستان سعدی است. از منظر نقد جدید، جمال‏شناسیِ زبان سعدی در تلفیق دلنشین زیبایی‏های برونه و درونۀ زبان ایجاد شده است. حال، پرسش این است: تولّلی در انتقال مفاهیم سیاسی انتقادی از زیبایی‏های زبان سعدی چه بهره‏ای برده که طنزش هنوز جذاب است؟ برای رسیدن به پاسخِ مناسب، ابتدا مبانی نظریِ مهمی چون زیبایی‏شناسی برونه و درونۀ زبان تبیین شده، سپس زیبایی‏شناسی گلستان سعدی در دو حوزۀ برونه و درونۀ زبان شناسایی شده‏ و در ادامه زیبایی‏های کتاب التّفاصیل در این دو حوزه به روش توصیفی تحلیلی مورد مطالعۀ تطبیقی با گلستان قرار گرفته ‏است. نتایج پژوهش نشان می‏دهد که تولّلی در خلق التّفاصیل زیبایی‏های درونۀ زبان سعدی را چندان درک نکرده است و به همین دلیل نتوانسته از ویژگی‏های آن بهره ببرد، اما زیبایی‏‏های برونۀ زبان گلستان را به خوبی دریافته و از آن در خلق زیبایی‏های زبان التّفاصیل استفاده کرده است. بنابراین، زیبایی شناسی التّفاصیل به شکل معنا‏داری به سوی زیبایی‏های برونۀ زبان گرایش پیدا کرده که مهم‏ترین نمودهای این نوع زیبایی‏شناسی در بازی‏های زبانی، کاربرد عناصر علم بیان، بدیع لفظی و معنایی به چشم می‏خورد.

the aesthetics of the satiric language in “tanz al tafasil” by fereydoun tavallali with an emphasis on saadi’s “golestan”

al tafaseel is a renowned piece of modern satire that effectivelycommunicates critical political ideas to its audience by employing contrasts. this book possesses enduring allure and charm, in contrast to other works in its genre that typically have defined periods of relevance. the beauty of this work is mostly attributed to its language. al tafasil's language is widelyregarded by critics as being heavily influenced by the language used in saadi'sgolestan. according to the perspective of new criticism, the aesthetics of thesaadi’s language are formed by the harmonious blend of both the exteriorand internal qualities of the language. now, the question is: what advantagesdid tavallali employ to effectively communicate the politically critical ideason the aesthetic appeal of saadi's language, which continues to be captivatingdue to its humor? to get the correct response, it is necessary to firstunderstand key theoretical principles, such as the external and interioraesthetics of language. next, the aesthetic aspects of saadi's golestan wereexamined in two distinct domains: external and interior. subsequently, adescriptive analytical investigation was conducted to explore the aestheticqualities of the al tafasil in these same domains, drawing comparisons togolestan. the research findings indicate that tavallali lacked comprehensionof the intrinsic elegance of the saadi language when crafting al tafasil, whichconsequently hindered his utilization of its distinctive characteristics.however, he demonstrated a strong grasp of the outward charm of thegolestan language and effectively incorporated it into the development ofthe aesthetic qualities of the al tafasil language. consequently, the focus ofdescribing things has shifted greatly towards the outward attractiveness oflanguage. the most prominent examples of this aesthetic approach may beobserved in language games, the incorporation of expressive aspects, and theintroduction of novel verbal and semantic techniques.