بررسی و تحلیل دو مجموعه‌ جدید اشعار نیما یوشیج («نوای کاروان» و «صدسالِ دگر») بر اساس تئوری‌های او درباره‌ شعر و شاعری

«صدسال دگر» و «نوای کاروان» دو مجموعه‌ منتشر شده‌ تازه ای است که به همت فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی از میراث نیما یوشیج چاپ ‌شده است. تئوری های نیما یوشیج درباره‌ شعر و شاعری در مجموعه های چاپ شده‌ پیشین او آمده است و سیر تحولات شعری او را می توان ترسیم کرد؛ با این وجود بسیاری از اشعار دیگر نیما یوشیج در این دو دفتر اخیر وجود دارند که در تحلیل روند تحولات شعری او بسیار حائز اهمیت اند. در پژوهش حاضر با در نظر گرفتن مهم ترین نظریات نیما از جمله توجه به سمبلیسم، دکلماسیون و روند طبیعی کلام، الگوی وصفی و روایی، عینیت و ذهنیت، هارمونی و استحاله به بررسی این دو مجموعه پرداخته ایم. نتایج نشان می دهد که نیما برای رسیدن به سمبلیسم علاوه بر ادبیات غرب به ادبیات کلاسیک خصوصاً «تمثیل» و «نمادهای عرفانی» علاقه‌ زیادی نشان می دهد. علاوه بر ساختار نمایشی، نیما از ظرفیت «روایت» و «داستان» برای بیان مطالب خود استفاده می کند و تلاش می کند تا با طبیعت درآمیزد و برخلاف شعر کلاسیک، توصیفی عینی و بیرونی از آن ارائه بدهد. نیما شعر کلاسیک را دارای وحدتی اندام‌وار نمی بیند و تمام عناصر شعر را در راستای ایجاد یک ترکیب هماهنگ که آن را «هارمونی» و «فرم» می نامد، قرار می دهد.

investigating and analyzing nima yooshij’s two new collections “navāy-e kārvān and sad sāl-e degar based on his theories about poem and poetry

nima yooshij’s theories about poetry and poet are in his previously published collections and the process of his poetic developments can be drawn from them; moreover, there are many other poems of nima yooshij in the last two books, which are very important in the analysis of his poetic developments. in the current research, we have examined these two collections by considering the most important theories of nima, including paying attention to symbolism, declamation and the natural process of speech, descriptive and narrative pattern, objectivity and subjectivity, harmony, and transubstantiation. the results show that nima has a great interest in classical literature in addition to western literature in order to achieve symbolism. in addition to the dramatic structure, nima uses the capacity of narrative and story to express the content and tries to blend with nature and provide an objective and external description of it, unlike classical poetry. nima does not see classical poetry as having a body-like unity and puts all the elements of the poem in the direction of creating a harmonious composition, which he calls harmony and form.