ساختمان واژه‌‌عطف و تشخیص آن از گروه نحوی همپایه با تکیه بر چند متن ادبی

مقالۀ حاضر با رویکرد زبانی به متون ادب فارسی و با هدف بازشناسی کلمۀ مرکب عطفی از گروه همپایگی حرف عطف و بازنمایی ساختمانِ آن سامان یافته است. در روند تحقیق واژه های دو سوی حرف «و» بررسی شد و کلماتی که به عنوان اجزای یک واحد واژگانی از نشانه های مرکب به ویژه از استقلال نحوی برخوردار بودند، همراه با نمونه هایی گردآوری شد. سپس با بررسی ساختمان داده ها، ساختار واژگانیِ مرکب عطفی، مرکب اتباعی و نام آوای مرکب، زیرعنوان واژه‌عطف ترسیم شد و نمونه هایی از دشوارترین شواهدی که در آن‌ها واژه‌ عطف، آوا و صورتی همسان با ساخت نحوی اش داشت، ارائه شد تا نشان داده شود که از نشانه های چندگانۀ مرکب، «استقلال نحوی» در شناسایی مرکب عطفی از گروه نحوی به ویژه در صورت های همسان، کاراتر است؛ واژه‌عطف در متن ادبی به تمامی از قاعدۀ بازگشت ناپذیری مرکب پیروی نمی کند و نسبت به زبان معیار از تنوع ساختاری بیشتری بهره مند است.

The Structure of the Vâžeatf (Dvandva) and its Distinction from the Syntactic Phrase Based on Several Persian Literary Texts

This article is organized with a linguistic approach to the prominent texts of past and contemporary Persian literature and with the aim of recognizing the compound word (morakkabe atfi) from the coordinating phrase, and representing its lexical structure. First, the words of both sides of the conjunction “و” (and) were examined, and those that were components of a compound word, and syntactically independent, as components of a lexical unit were extracted and collected with some examples. Then, by examining the data structure, the lexical structure of the compound words, was grouped together under the heading of the term (vâžeatf)  and examples of the most difficult evidence were presented to show that 1) Syntactic independence is the most effective way in identifying the compound word of the coordinating phrase, especially in identical forms, 2) vâžeatf in the text does not completely follow the compound irreversibility rule, and 3) it benefits from greater structural diversity than standard language.