گفتمان‌های متفاوت در نوروزنامه

نگرش انسان نسبت به جهان، متاثر از نظام گفتمان‌هاست. تحلیل متن بهتر از هر روش دیگری، می‌تواند فرایندهای اجتماعی فرهنگی را به هر شکلی که پدیدار شوند، با همه سرشتشان نشان دهد. در این میان می‌توان از گفتمان لاکلا و موف که از جنبه‌هایی به فوکو نزدیک‌تر است؛ استفاده کرد. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد تحلیل گفتمان، صورت‌بندی‌های گفتمانی را که خیام در نوروزنامه به کار گرفته است، تحلیل و تبیین می‌کند. این بررسی با سازوکارهای مفصل‌بندی گفتمانی، نشان می‌دهد که گفتمان مورد التزام خیام، گفتمانی مادی و فرهنگی است که در بازتولید گفتمان نوروز، نقش اساسی ایفا می‌کند. جشن نوروز دال مرکزی گفتمان است که گفتمان‌هایی چون طب، نجوم و عقاید خرافی، حول آن انتظام می‌یابند. در بین عناصر گفتمانی نوروزنامه، عنصر شراب که کاملاً مستی‌آوراست، جلوه‌ی برجسته‌ای دارد.

Different Discourses in Nowrouznameh

Human Attitude Toward the World is Influenced by the System of Discourse. Text Analysis, better than any other Method, can Show SocioCultural Processes in all their Forms, with all their Nature. In this Regard, Laclau and Moff’s Discourse, which is Closer to Foucault in some Respects can be Used. This Research Uses a Descriptiveanalytical Method and a Discourse Analysis Approach to Analyze and Explain the Discourse fFormulations Applied by Khayyam in Nowruznameh. Using Discourse Articulation Mechanisms, this Study Indicates that the Discourse Followed by Khayam is a Material and Cultural Discourse which Plays a Significant Role in Nowrouz Discourse reproduction. Nowrouz Feast is the Cornerstone of Discourse Around which such Discourse as Medicine, Astronomy and Superstitions are Organized. Among the Discourse Elements of Nowruznameh, the Element of wine, which is Quite Intoxicating, has a Prominent Significance.