یادداشتهایی بر منشأت قائم مقام فراهانی

میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی ( 1193-1251ه.ق.)‌ ادیبی توانا ، منشی و دبیری با تدبیر و سیاستمداری با فراست در دوره ی اول عصر قاجار است . او اصلاحات زیادی در تشکیلات دیوانی انجام داد . او نثر فارسی را از پیچ و خم عبارت پردازی های متداول روزگار خویش رهایی بخشید . از آنجا که مقام والایی در محافل سیاسی و ادبی داشت ، سبک او به زودی سرمشق بعضی از نویسندگان معاصرش و پس از او شد . او با اینکه نثر فارسی را از قید و بندهای انشای قدما پیراست ولی در مقایسه با معیارهای امروزی الفاظ زائد بر معانی فراوان دارد . منشات قائم مقام که موجب بیشترین شهرت وی در تاریخ ادب فارسی گردیده است ، شامل بعضی نوشته های اوست که به دستور و تدبیر حاج فرهاد میرزا معتمد الدوله قاجار ، که از شاگردان و دست پروردگان قائم مقام بوده ، به سال 1280 ه. ق. گردآوری و در سال 1294 ه. ق. به کوشش و نظارت فرزندش اویس میرزا ،‌برای نخستین بار چاپ سنگی شد . آنچه خوانندگان گرامی و فاضل دراین مقاله ملاحظه می فرمایند یادداشت هایی است بر مستندات اشعار و عبارتهای تازی این کتاب که به کوشش سید بدرالدین یغمایی به زیور طبع آراسته شده است ، ان شاء الله قبول افتد و در نظر آید .