الگوهای زبانی عربی در سخن سعدی

آمیختگی (تداخل) زبان فارسی با عربی موجب پدید آمدن مطابقت‌هایی میان برخی الگوهای زبانی فارسی و عربی شده‌است. سعدی از شاعران و نویسندگانی است که موارد متعددی را از این مطابقت‌ها در آثارش می‌توان یافت. صرف نظر از آنکه این موارد وامگیری زبانی به حساب آید، یا توارد و تشابه، نقش راهگشای آن‌ها در شناخت دقیق‌تر ساختار دستوری زبان سعدی و فهم روشن‌تر آثار او، قابل چشم‌پوشی نیست. بر این اساس، در مقاله پیش رو، به روش تطبیقی، آن دسته از الگوها و قواعد زبانی عربی که با نمونه‌هایی در آثار سعدی قابل تطبیق است، دسته‌بندی و تشریح شده‌است و در پایان، چنین نتیجه‌گیری شده‌ که آمیختگی زبان فارسی با زبان عربی منحصر به استفاده زیاد شاعران و نویسندگان فارسی از واژه‌ها، عبارت‌ها، شاهدهای شعری و مَثَل‌ها و حکمت‌های عربی، آیات قرآنی و احادیث نبوی نیست، بلکه پدید آمدن مطابقت‌هایی میان الگوهای زبانی فارسی و عربی نیز از پیامدهای آن است.

Arabic Linguistic Patterns in Sa’adi’s Works

Linguistic interference of Persian and Arabic languages has created correspondences and similarities between certain Persian and Arabic language patterns. Sa’adi is among the poets and authors whose work incorporates multiple cases of such correspondence and similarity. The frequency and variety of these cases are conspicuous; whether we regard them as linguistic borrowing, or tracing and similarity, their key role in a more thorough analysis of Sa’adi’s content and structure is undeniable. This paper aims to classify and illustrate those patterns or rules in the Arabic language which are found in Sa’adi’s works. The results of the analyses indicates that the intermingling of Persian and Arabic has not merely led to the Persian poets’ application of Arabic words, phrases, poetic samples, proverbs, or fables; but this has also led to similarities between the language patterns in Persian and Arabic. There has been a gap in research to address this issue in literary surveys and stylistics, while such analysis can contribute to a more comprehensive analysis of both content and structure Sa’adi’s works.