واکاوی شخصیت احمد شاملو و محمد ماغوط بر پایۀ آزمون ماکس لوشر

رنگ از عناصر مهم زیبایی‌شناسی در شعر است. در روان‌شناسی نوین، رنگ یکی از معیارهای سنجش شخصیت به شمار می‌آید. آزمون رنگ لوشر یکی از مشهورترین نظریه‌ها در این زمینه است که بر پایۀ آن می‌توان با خوانش رنگ‌های دلخواه افراد، به ویژگی‌های شخصیتی آنان دست یافت. احمد شاملو (1304_ 1379) و محمد ماغوط (2006-1934) از سردمداران شعر سپید و قصیده نثر از جمله شاعرانی هستند که رنگ‌های بسیاری را در شعر خود به‌کاربرده‌اند. این مقاله قصد دارد بر پایۀ آزمون رنگ لوشر به واکاوی شخصیت این دو شاعر بپردازد و از این رهگذر تصویر دقیق‌تری از شخصیت آن‌ها را در اختیار خواننده قرار دهد. با اجرای آزمون لوشر و مشاهده تفسیرِ زوج‌های به دست آمده از آزمون به نتایجی می‌رسیم که نشان می‌دهد این دو شاعر، شعر را پناهگاهی برای تجربه‌های تلخ خود قرار داده‌اند‌ و رنگ‌ها به خدمت آن‌ها درآمده‌اند تا دنیای مطلوب‌ آن‌ها را به تصویر بکشند.

Analysing Ahmad Shamloo & Muhammad AlMaghut’s personality Based on the Lüscher Colour Test

Colour is one of the important elements of aesthetics in poetry. In modern psychology, colour is a criterion for personality identification. The Lüscher Colour Test is one of the famous theories in this area according to this theory, personality traits could be identified based on one’s choice of colour. Ahmad Shamloo (1304_1379) SH and Muhammad AlMaghut, the contemporary Syrian writer and poet (19342006) the leaders of blank verse  are the poets who use colours in these poems a lot. This article aims to analyse Shamloo & AlMaghut’s personality based on the Lüscher Colour Test, and to give the readers more accurate image of their personality. The test results and interpretation of the couples obtained from the test are expected to match the personality which we know of them. The results show that our intended poets have been trying to escape from their living experiences and poetry has been a shelter for their bitter experiences and colours support to help them to picture their ideal world.