بررسی تطبیقی داستان «جاناتان مرغ دریایی» و داستان مرغان در منطق‌الطیر بر مبنای نظریۀ انتخاب گلسر

تئوری انتخاب به تبیین رفتارهای انسان با تاکید بر مسئولیت­پذیری در برآوردن نیازهای اساسی می­پردازد. هدف مقالۀ حاضر، کاربست این رویکرد روانشناسی، در بررسی تطبیقی داستان­های رمزی است. جاناتان، مرغ دریایی، نوشتۀ ریچارد باخ (1936) و نیز منطق‌الطیر عطّار، بازگوکنندۀ یکی از والاترین دغدغه­های بشری، یعنی «حقیقت جویی» است. مقالۀ حاضر، به شیوۀ توصیفی تحلیلی نشان می­دهد که این آثار از نظر کاربرد مفاهیم نمادین، وجوه اشتراک دارند. درون‌مایۀ آن‌ها به‌رغم تمایز در ساختار، تعارض میان داشته­ها و خواسته‌های آدمی را بازمی­نمایاند. میل به کشف گوهر وجودی در سایۀ هدایتگری راهنما بیانگر تلاش آدمی برای برآوردن نیاز به آزادی و حقّ ارزشمندی است. عطّار در وادی دوم، به‌ضرورت عشق در سلوک می­پردازد؛ ولی ریچارد باخ، در آخرین آموزه­ها اهمیت این نیاز اساسی را بازگو می­کند. تفاوت دیگر در میزان بازنمایی انگیزه­های درونی شخصیت­هاست. داستان ریچارد باخ، به دلیل بهره­گیری بیشتر از توصیف و طرح گفت‌وگوهای درونی قابلیت بیشتری برای خوانش گلسری دارد.

A Comparative Study of the Narrative of “Jonathan Livingston Seagull” and the Story of the Birds in ManteqAlTair, Based on the Glaser’s Choice Theory

Choice theory addresses human behavior by emphasizing accountability in meeting basic needs. The purpose of this paper is to apply this psychological approach to the comparative study of symbolic stories. “Jonathan Livingston Seagull” by Richard Bach (1936) and ManteqAlTair by Attar reveal one of the highest humanitarian concerns, the truth. The present paper, using a descriptiveanalytical method, shows that these works share the same aspects of symbolic concepts. Their theme, in spite of the distinction in structure, is the conflict between humans’ possessions and demands. The desire to discover the existential essence under the guidance of guide is an attempt to satisfy the need for freedom and a sense of value. Attar, in the second valley, deals with the necessity of love in conduct, but Bach, in his last words, recounts the importance of this essential need. Another difference in the rate of representation is the intrinsic motives of characters. The narrative of Richard Bach, due to the greater use of the description and the design of the internal dialogue, has a greater ability to be read based on Glaser’s theory.