چالش فرم ‌و محتوا و مقام تشبیه و تنزیه با رویکرد ابن‌عربی در نگارگری ایرانی: مورد مطالعه دو اثر از کمال ‌الدین بهزاد

تعامل فرمی و محتوایی یا به‌عبارت‌دیگر صورت و معنا در هنر اسلامی به‌ویژه نگارگری ایرانی - اسلامی هماره مورد پرسش محققان بوده است. آیا این دو مقوله اساساً همانند هنر مغرب‏ زمین قابل تفکیک است؟ پارادوکس میان مقام تشبیه و تنزیه چگونه توسط نگارگر حل می‏ شود؟ این پژوهش با طرح پرسش‏ های مذکور صورت پذیرفته است و ذکر فرضیه‏ هایی ازاین‌دست که وجود فرم‏ های جزئی در نگارگری، برمبنای فرم‏ های کلان و برگرفته از حکمت و فلسفه هنر اسلامی، شکل‌گرفته و موجودیت یافته است. منظور از فرم ‏های کلان، ‌فرم‏ های کلی و یا به‌عبارت‌دیگر روح کلی است که بر فرم ‏های جزئی‏ تری ازقبیل ساختار، رنگ، طرح و هندسه مبنایی، دلالت دارد و این فرم ‏های جزئی نیز برمبنای فرم ‏های کلان، که برگرفته از جهان ‏بینی اسلامی در بستری ایرانی- اسلامی است، استوار می ‏شود. یافته‏ ها: رسیدن نگارگر به فرم معنادارِ معقول و محتوایی است که جلوه خارجی و داخلی یک پدیده را توامان به روش تعادل ایجاد‏کردن میان مقام تشبیه و تنزیه آشکار می ‏سازد. نوع ‏آوری پژوهش در پرداختن به چالش فرم‌ومحتوا در مقام تشبیه و تنزیه در نگارگری است. روش پژوهش: توصیفی- تحلیلی و از نوع کیفی و ابزار گردآوری داده ‏ها کتابخانه ‏ای است. 

the challenge of form and content and the position of simile and transcendence with ibn arabi's approach in persian painting: case study of two works by kamaleddin behzad

the interaction between form and content, or in other words, form and meaning in the islamic art, especially in the persian miniature, has always been the question of researchers. are these two categories basically separable like the western art? how is the paradox between the place of similitude and transcendence solved by the painter? this research has been carried out by posing the mentioned questions and mentioning such hypotheses that the existence of micro forms in miniature is based on macro forms and derived from the knowledge and philosophy of islamic art. the meaning of macro forms is general forms or in other words the spirit of the time which refers to more detailed forms such as structure, color, design and basic geometry, and these micro forms are also based on the meta forms, which is derived from the islamic worldview, in iranian-islamic context. findings: the miniaturist reaches a reasonable and significant form that reveals the external and internal aspects of a phenomenon by creating a balance between simile and transcendence place. innovation: dealing with the challenge of form and content in the position of simile and transcendence in miniature. research method: descriptive-analytical and qualitative type, and the data collection tool is a library.