اثر اسپرمیدین و متیل جاسمونات بر ویژگی های رویشی و زایشی بوته های فلفل دلمه ای در تنش دمای بالا

فلفل دلمه ای یکی از محصول های فصل گرم است. با این حال دماهای بالای 30 درجه سلسیوس در فصل رشد باعث ریزش گل و کاهش عملکرد آن می شود. این پژوهش با هدف بررسی اثر غلظت های مختلف اسپرمیدین (1/0، 5/0 و1 میلی گرم در لیتر) و متیل جاسمونات (001/0، 01/0 و 1/0 میلی مولار) بر جلوگیری از ریزش گل و کاهش اثرهای آسیب زای دمای بالا در طول تابستان در فلفل دلمه ای انجام و از آب مقطر به عنوان شاهد استفاده شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار در سه تکرار در دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. غلظت های مختلف این تنظیم کننده های رشد در مرحله 6-5 برگی (قبل از شروع گلدهی) در دو نوبت با فاصله زمانی 5 روز روی بوته ها محلول پاشی و سپس برخی ویژگی های رویشی و زایشی و پس از برداشت میوه اندازه گیری شد. بر اساس نتیجه ها بین بوته های تیمار شده با غلظت های مختلف اسپرمیدین و متیل جاسمونات با بوته های شاهد در مورد اغلب ویژگی ها اختلاف معنی داری وجود داشت. کاربرد اسپرمیدین در مقایسه با شاهد باعث افزایش ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، کلروفیل نسبی برگ، تعداد گل، درصد میوه-بندی، عملکرد، ظرفیت آنتی اکسیدانی، ویتامین c میوه و کاهش ریزش گل در هر بوته شد. متیل جاسمونات نیز در مقایسه با شاهد باعث افزایش معنی دار مقدار کلروفیل نسبی برگ، درصد میوه بندی، عملکرد، ظرفیت آنتی-اکسیدانی، ویتامین c و کاهش ریزش گل در بوته شد، در حالی که تاثیر معنی داری روی تعداد ساقه فرعی، ارتفاع بوته و تعداد گل نداشت. تاثیر تیمارهای اسپرمیدین بر تشکیل گل، افزایش عملکرد و کاهش ریزش گل بیشتر از تیمارهای متیل جاسمونات بود. در نهایت این تنظیم کننده های رشد توانستند اثرهای منفی تنش دمای بالا روی ریزش گل ها را کاهش و گلدهی، میوه دهی و عملکرد را نسبت به شاهد افزایش دهند.